Participatiesamenleving: ieder voor zich en God voor ons allen?

'Het is onmiskenbaar dat mensen in onze huidige netwerk- en informatie-samenleving mondiger en zelfstandiger zijn dan vroeger. Gecombineerd met de noodzaak om het tekort van de overheid terug te dringen, leidt dit ertoe dat de klassieke verzorgingsstaat langzaam maar zeker verandert in een participatiesamenleving. Van iedereen die dat kan, wordt gevraagd verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen leven en omgeving.'

Dat zei Koning Willem-Alexander in zijn allereerste troonrede. Hij gaf ermee aan dat de verzorgingsstaat te duur is geworden. De rijksoverheid heeft niet meer genoeg middelen om oude, zieke en werkloze mensen te blijven ondersteunen. Daarom stoot ze taken af en legt die neer bij de samenleving. Dat wordt positief ingekleed: omdat de burger mondiger is dan vroeger, moet hij ook meer participeren en meer verantwoordelijkheid dragen.

Maar waarom zouden we opeens meer verantwoordelijkheid moeten dragen, terwijl de overheid tot nu toe een groot deel van de zorgtaken voor haar rekening heeft genomen? Het is duidelijk dat het in wezen om een bezuinigingsmaatregel gaat. Een echte visie op de participatiesamenleving ontbreekt. Welk mensbeeld en welk beeld van de samenleving kan ons inspireren om ons toe te wijden aan de ander?

Over deze vraag wil ik in deze gesprekskring nadenken. Daarbij wil ik kijken welke verhalen uit de Bijbel en welke filosofische concepten kunnen helpen om participatie aan te moedigen. Voor mijn eigen oriëntatie maak ik gebruik van het pamflet dat theoloog en programmamaker Mirjam Sterk in 2014 voor de 'Nacht van de theologie' heeft geschreven. Van haar heb ik ook de titel voor deze gesprekskring ontleend. Voor de deelnemers zal er veel ruimte zijn om hun eigen gedachten en ervaringen in te brengen.

Inleiding:  ds. Jörg Buller

Data: woensdag 11 en 18 november 2015

Tijd en plaats :    20.00 uur, De Gasthorn, De Gast 58a