Lezing “De cultuur van dood en begraven in Groningerland”

Uit de aankondiging: “Nergens in Nederland vindt men zoveel rijk gedecoreerde grafstenen met symboliek en met vrome, schalkse maar altijd ontroerende teksten als in deze provincie. Het verhaal begint bij de hunebedden, de grafheuvels en de wierdenvondsten. Door de christelijke gewoonte om mensen in en rond de kerk te begraven zijn ons veel fraaie en curieuze zaken als sarcofagen, epitafen, grafmonumenten, zerken en rouwborden nagelaten.
De begraafplaatsen waren na verloop van tijd ook bedoeld als wandelparken. Deze zijn dan ook in veel gevallen fraai aangelegd en onmisbare elementen in het landschap ook vanwege de plantengroei en de dieren die er hun woonplaats hebben.  Voor cultuur- en streekhistorie, evenals voor genealogen vormen de graftekens waardevolle bronnen van informatie, die het alleszins waard zijn om te behouden”