Haar liefde voor de natuur en het landschap weet ze steeds professioneler vast te leggen in aquarel, acryl, olieverf, ei-tempera, encaustiek, gemengde techniek, pastel, houtskool en potlood.
Gratis te bezoeken van maandag tot en met donderdag van 10 tot 17.30 uur, vrijdag van 10 tot 20 uur en zaterdag van 10 tot 14 uur.
Op de brommer naar de kunstacademie
“Wat ik vandaag maak, kan ik morgen niet meer. En wat je vandaag ziet, kan morgen weer weg zijn, daarom wil ik het vereeuwigen,” aldus de gedreven kunstenares Anneke Hoes uit Zuidhorn, die vanaf 2 november exposeert in het Cultureel Centrum Zuidhorn.
Anneke werd in 1948 geboren in de stad Groningen als een van de oudste kinderen in een groot gezin. Doorleren was er dus niet bij – ze moest op haar vijftiende aan het werk, terwijl ze veel liever naar de kunstacademie was gegaan. Want wat ze om zich heen zag in haar omgeving inspireerde haar ook als kind al om te kijken als een kunstenaar. Bijvoorbeeld als ze met haar vader op de motor door het Groninger landschap reed, of langs het Van Starkenborgkanaal toen Selwerd en Paddepoel nog niet bestonden. Of als ze slenterde door het Noorderplantsoen waar ze dichtbij woonde en waar ze gegrepen werd door de begrensde natuur in de stad. Dit wou ze vastleggen in penseelstreken.
Inmiddels was ze op jonge leeftijd getrouwd, moeder geworden van twee kinderen en naar Zuidhorn verhuisd. En nog steeds droomde ze van de kunstacademie. Toen de kinderen iets groter waren, besloot ze om de droom om te zetten in daden. Ze deed de moedermavo, vervolgens de moederhavo en werd een van de oudste studenten op de Academie Minerva in de stad. “Ik ging op de brommer vanuit Zuidhorn naar college,” vertelt ze. “In de winter was het dan soms zo koud dat ik wel vier broeken over elkaar heen aan had.” In haar omgeving kreeg ze niet altijd evenveel begrip op de combinatie van het moederschap met het kunstenaarschap, maar ze zette door.
Haar liefde voor de natuur en het landschap wist ze steeds professioneler vast te leggen in aquarel, acryl, olieverf, ei-tempera, encaustiek, gemengde techniek, pastel, houtskool en potlood.
In de loop van de jaren heeft ze een duidelijke handtekening in haar werk ontwikkeld. Door te spelen met kleur en contrast weet ze koude zware klei, die in klompen is getrokken door de ploeg en lange geulen vormt naar de horizon, op indrukwekkende wijze tot leven te laten komen in olieverf. Op een ander doek krijgt een eenzame boom diepte en komt los van het omringende landschap. In snelle streken vangt ze twee kindertjes op Sint Maarten. Dramatische wolkenluchten in houtskool doen je verlangen naar een plekje bij de open haard om de komende storm af te wachten.
Nu geeft Anneke zelf les in haar atelier en verzorgt ze workshops op locatie. Ze is nog net zo bevlogen als toen ze op de brommer van Zuidhorn door de snijdende kou naar de kunstacademie tufte, maar tegenwoordig is ze een professionele kunstenaar. Haar droom is uitgekomen.