‘In deze komedie blijft geen persoonlijkheidsstoornis onbenoemd en kunnen we hartelijk lachen om het onvermogen van de Westerse mens om zijn zegeningen te tellen en te genieten van wat hij heeft.' Door het Gezelschap Zuster.
Qua theatertaal kan het publiek korte bondige zinnen verwachten, pure ernst versus de volle schaterlach, absurditeit, versus keiharde realiteit, onheilspellend en ongemak. Dit roept vragen op, wat is er in vredesnaam gebeurd? Er wordt niet door de vierde wand gespeeld, je bent als kijker slechts getuige van de ongemakkelijke situatie, waar je met je neus bovenop zit. Het publiek wordt in een rollercoaster heen en weer geslingerd tussen miscommunicatie, verwarring, verdriet, maar ook warmte, liefde en genegenheid.