en bewogen week in ons mooie dorp.
Een incestpleger aan de Bongerd en het zwembad gaat weer open.
Het ene werkelijk vreselijk en het andere fantastisch.
Zelf woon ik echt vlakbij de Bongerd en mijn kinderen spelen er regelmatig, soms alleen, soms samen en soms met anderen.
Wat als?
Ja, wat als, ik wil er niet aan denken, het liefst negeren, net doen of er niets aan de hand is.
Maar dat kan nu eenmaal niet, het is weer dichtbij, weer aan de Bongerd.
Wat als?
Nee, nu niet doordraven, het is gebeurd, niemand kan hier nog iets aan doen, ook de Bongerd niet.
Het stond in de streekkrant op pagina één en vijf, een goed stuk, verhelderend en beslist niet opruiend.
Een degelijk stukje journalistiek, onderbouwt en meelevend, zonder veroordeling des persoons.
Toch een kleine kanttekening mijnerzijds, dit soort zaken komen voor bij alle gezindten, rangen en standen, van minister tot putjesschepper, jong en oud, man en vrouw, laten we dat niet vergeten.
Want wat als?
Altijd eindigen met het positieve, het zwembad gaat op 1 april weer open.
Was het gesloten dan? Hoor ik u bijna denken.
Ja, het was dicht, en een mooi poosje ook al, ik heb het gemist, de baantjes in het grote koude bad en het spelen met de kinderen in het kleine warme bad.
Nee hoor, onzin, ik ben er de laatste jaren, sinds mijn kinderen daar afgezwommen zijn, niet meer geweest, en met mij de meeste inwoners van Zuidhorn niet.
Anders waren deze problemen er niet geweest denk ik.
Toch willen wij, de inwoners van Zuidhorn, graag ons badje houden, zo blijkt uit onderzoek.
Misschien zou het buitenbad weer open kunnen, zodat het zomers weer gezellig wordt, net als vroeger, de jongens duiken van de hoge en de meiden flanerend langs de kant, een eerste stiekeme kus in het badhokje of achter op de zonneweide.
Maar bovenal buiten in de zon en de frisse lucht, het zou ons allen goed doen.
Misschien ga ik toch wat vaker, misschien wel zes keer dit jaar, misschien koop ik wel zo’n tienbadenkaart en vind het nog gezellig ook, misschien zie ik u daar en kunnen we het nog eens hebben, over hoe het vroeger was.
Maar voor nu geldt, komt allen, komt dat zien ons bad gaat weer open, misschien voor een jaar maar hopelijk voor tien.
Met vriendelijke groet,
Reinder Steenbergen