Met een vriendin ‘Jorte’ sprong ik aan het einde van de middag in de taxi, om Arno’s Apperitief bij te wonen.
Toen we daar aankwamen was de show net begonnen, maar we mochten gelukkig nog naar binnen. We namen plaats op de laatste twee lege stoelen en beleefde een mooie show waar onder andere BijVrijdag op het podium werd voorgesteld.
“Cultuur kun je zelf doen! Van leren toneelspelen tot zelf theater maken. Van muzieklessen volgen tot spelen in een orkest of popband. Van boetseren, schilderen en edelsmeden tot je eigen werk exposeren. Kortom, alles is mogelijk op het gebied van theater, muziek en beeldende kunst.”
“Aan cultuur doen prikkelt je verbeelding en leidt tot anders denken en doen. Het vergroot de creativiteit en maakt je gelukkiger. Daar heeft iedereen recht op. Wij doen meer dan ons best om iedereen in de Groninger samenleving te bereiken.”
Na de show sprak ik nog even met Arno over de promotie van onze stichting ‘Samen Sterker Verder’ op Noorderzon volgend jaar en over de activiteiten van ‘Bij vrijdag’ en uiteraard moest ik hem de groeten doen van een goede vriendin van hem ‘Leonie Rijnberg’.
Nadien gingen we nog een drankje doen bij één van de gezellige barretjes in het plantsoen.
De eerste en tweede rosé gingen er in als water. Thuis drink ik vaak alleen maar water. Nadat nog een vriendin ons even kwam opzoeken in het plantsoen gingen ook de derde en vierde rosé er prima in.
Vervolgens besloten we om nog even in de binnenstad te gaan kijken en omdat dit vrij dicht bij was verplaatsten wij ons middels onze voeten. Ook als ik geen alcohol heb genuttigd ziet mijn wandelgang er al dronken uit en nu was dit nog iets lastiger geworden. Wel was ik nog goed bij de tijd alleen had ik een stevige arm nodig van 'Jorte' nodig.
Er was ook een andere vriendin van ons in de binnenstad, die net terug was gekomen van een half jaartje Nieuw Zeeland. Ze kwam ons tegemoet lopen en bood mij ook aan de andere kant ondersteuning.
We kwamen aan bij de ‘Grote markt’ waar een kermis stond opgesteld. En ik bedacht me dat het leuk zou zijn om via de kermis naar de ‘Drie gezusters’ te lopen, maar mijn vriendinnen dachten hier anders over en wilde er omheen lopen. “Prima. Dan loop ik hier langs en jullie er omheen.”
Tussen de oliebollenkraam en de knuffelkramen stond ook een terrasje opgesteld, welke er wel heel verleidelijk uit zag. Daar nam ik plaats en bestelde een ‘Ice tea’. Niet veel later hadden mijn vriendinnen mij weer gevonden en schoven ook aan. Mijn vriendinnen nuttigde nog een borrel en ook kregen ze een welverdiende muffin. Ze hadden mij tenslotte met mijn immobiliteit door de stad heen gesleept. En Jorte haalde voor mij een ‘Berliner bol’ van de oliebollenkraam waar we voor zaten.
Na nog even over de kermis te zijn gelopen hebben we om 22:30u. een taxi naar ‘de Osseweide’. Daar hebben we nog even de paarden gevoerd en zin toen op – en in de fiets gesprongen.
Voor mijn val, in 2006, was ik soms wel drie avonden in de week in de stad te vinden en was er geen feestje die ik aan mij voorbij liet gaan. Nu is dat even anders. Natuurlijk ook omdat ik ouder word, maar ook door mijn immobiliteit zoek ik het feestgedruis minder op en nuttig ik zo goed als geen alcohol.
Desalniettemin hebben we een TOP avond gehad.
