Inwoners van de gemeente Westerkwartier worden de laatste tijd geconfronteerd met door Hoeksema Milieudienst achtergelaten milieuzakken. Er wordt door de inzamelaar strenger gecontroleerd op de inhoud. De rekenkamer van de gemeente heeft berekend dat de kosten van afvalbeheer in de gemeente Westerkwartier ongeveer 70% hoger liggen dan in vergelijkbare gemeenten. Hoogstwaarschijnlijk de reden om actie te ondernemen.
Met het invoeren van een afvalcoach en een voorlichtingscampagne wil de gemeente de burger bewust maken. De inzamelaars zelf doen dat ook door de zakken open te maken, er bv plastic bindingsstrips uit te vissen en er bovenop te leggen en de zak te laten liggen. Sinds vorige week wordt er een felrode sticker opgeplakt.
Irritant, want daar zit je niet op te wachten natuurlijk.
Verwarrend, want plastic is toch plastic?
Weet je wat, ik mik het wel in de grijze container!
Een onwenselijk resultaat.
Op vragen reageert de afvalcoach:
Geachte heer,
Het is inderdaad vervelend als er zakken niet worden meegenomen. In bijna alle gevallen is de reden dat niet het juiste afval in de milieupuut wordt gestopt. De landelijke normen met betrekking tot de kwaliteit van het plastic afval zijn aangescherpt waardoor Hoeksema ’s Regionale Milieudiensten genoodzaakt is strenger te controleren of het afval op de juiste manier wordt aangeboden. Als dit niet gebeurt worden partijen afval afgekeurd wat extra kosten met zich meebrengt, het is dus deels een centenkwestie. We proberen door middel van flyers, artikelen in de regionale kranten en informatie op de website de burgers zoveel mogelijk te informeren over wat er wel en niet in de milieupuut mag. Plastic is niet gewoon plastic. Niet al het plastic is geschikt voor hergebruik. Op de foto zie ik bindingstrips, deze bestaan uit samengesteld materiaal. Deze moeten uit het afval verwijderd worden omdat ze niet geschikt zijn voor hergebruik als verpakkingsmateriaal. Bovendien leveren deze strips veel problemen op bij het verwerken van het afval omdat machines vastlopen. De milieupuut is bedoeld voor huishoudelijk verpakkingsplastic. Als stelregel kunt u aanhouden dat verpakkingsplastic afkomstig uit de keuken of badkamer in de milieupuut gestopt mag worden.
Geen antwoord op suggestie
Geachte heer,
Zou het niet voordeliger zijn om zorgvuldiger na te scheiden bij/door HRM.
De kosten voor een afvalcoach, extra marketingkosten vervallen dan.
Onbegrip en frustratie van de burger komt dan niet meer voor,
En er is (meer) werkgelegenheid voor " mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt"
Groet Johan
Op deze suggestie werd niet geantwoord terwijl het niet persé persoonlijk was bedoeld.
Meebetalen aan recycling
Zoals gezegd geen antwoord, wel viel de flyer in de bus. Een specifieke alinea viel op:
Plastic dat geen verpakking is hoort niet in de milieupuut. Makers van bijvoorbeeld emmers of tuinstoelen betalen niet mee aan recycling. Makers van verpakkingsmateriaal wel. Dus niet deels een centenkwestie. Om met Rutger Bregman te spreken: "taxes taxes taxes" Fabrikanten van alle plasticsoorten mee laten betalen is een oplossing.
Zuidhorner Puut
De voorloper, de Zuidhorner Puut werd 1 maart 2010 ingevoerd. » Lees daarover
De eerste week werd er maar liefst 5 ton! Opgehaald. Jan Posthumus van HRM sprak over een succesvolle eerste week wat betreft het ophalen van de Zuidhorner Puut/Milieuzak.
Hij was ook tevreden over de inhoud; "De mensen houden zich goed aan de voorschriften" zo zei hij. » Lees daarover
Nascheiding plastic verpakkingen uit restafval
Inmiddels maakt de techniek het mogelijk om plastic verpakkingen uit het restafval te scheiden. Hierdoor kan de hoeveelheid ingezameld en gerecycled plastic in een grote stad oplopen van 2 kilo per inwoner per jaar, naar 10 tot 12 kilo. Mede door de problema tiek van de inzameling in gebieden met hoogbouw worden de mogelijkheden van nascheiding steeds meer toegepast. Het Afvalfonds Verpakkingen ziet nascheiding net als bronscheiding (de consument scheidt zijn verpakkingsafval) als een volwaardig inzamelsysteem voor plastic verpakkingsafval.