Mijn angst voor spinnen is groot. Ik noem het geen gewone angst, maar een angst die totaal bezit van me neemt. Je zou het een verlammende angst kunnen noemen. Een angst die totaal bezit van je neemt.
Als kind was ik al bang voor spinnen. Op school hadden we van die pest jochies die zo nodig een spin in je nek wilden stoppen.
Dat was stoer... nou jaaaaaa.
Kijk boompje klimmen, voetballen, keepster zijn is voor een meisje stoer, maar spinnen, nou nee... en nog steeds niet!
Het gekke is... ik voel het als zo’n beest in mijn buurt is... Ik krijg signalen via ik weet niet wat, maar ik voel het.
Dat was ook het geval toen ik de laatste keer op vakantie was, in Griekenland. Een land waar een spin geen spinnetje is maar een monster!
In mijn beleving dan... brrrrrrr.
Ik zat in mijn appartementje en voelde het monster ‘de spin der spinnen’.
Dit maakte ik kenbaar aan overige gasten en ook de Grieken maar iedereen vond het flauwekul en niemand had het ‘monster’ gezien.
Ik moest die spin vinden, voor ik naar bed zou gaan, maar durfde dit eigenlijk niet alleen.
Deze spinnen kunnen springen en zo’n beest hoefde ik niet in mijn bed en al helemaal niet op mijn lichaam te voelen.
Ik ben blijven zoeken maar heb uiteindelijk niets gevonden en toch voelde ik nog steeds dat hij in de buurt was, en wel heel dicht bij. Ik wist het zeker en wel zo groot als mij hand.
Als ik hem al tegen zou komen tijdens mijn zoektocht zou ik hem toch niet hebben kunnen doden. Moet er niet aan denken zo’n geplette spin, geheel uiteen gespat... brrrrrrrr.
Een spin hoort buiten en al heel niet binnen!
Uiteindelijk ben ik naar bed gegaan.
In mijn hoofd bleef die spin mij echter achtervolgen. Ik lag dan ook in bed op zo’n manier waarop hij mij zeker niet zou kunnen vinden.
Voor mijn gevoel was er tussen mij en de spin een denkbeeldige muur... dus een soort gevoel van een beetje veilig. Zo ben ik toch in slaap gevallen.
Toen ik wakker werd gleden mijn ogen als eerste door het vertrek om mogelijk iets te ontdekken van het monsterlijke wezen.
Alles veilig, dus ik stap uit bed en probeer de spin te vergeten. Ben mij vervolgens klaar gaan maken voor de dag.
Heb daarna de boodschappentas gepakt en ben op mijn gemak naar de winkel gewandeld om warme broodjes te halen voor bij de koffie.
Weer thuis pakte ik de broodjes uit de tas want ik had inmiddels wel trek. Scheurde de zak open en keek naar mijn heerlijk broodje. Maar zag daar plots mijn grote nachtmerrie!
Het grote zwarte harige monster overschaduwde mijn gehele broodje. Ik schreeuwde, gilde en trilde over mijn hele lichaam en rende mijn appartement uit.
Had dat monster zich al de gehele nacht verscholen gehouden in mijn boodschappentas!
Iedereen kwam op mijn lawaai af en de Grieken moesten er enorm om lachen, maar hebben mij daarna, aan de bar, nog lange tijd getroost omdat ze ook mijn angst wel weer begrepen.
Toen ik uiteindelijk weer naar mijn appartement ging heb ik alles nog eens grondig na gekeken maar de angst bleef, nog dagen, totdat ik weer veilig in Houwerzijl was.
Frouwktje