Omdat ik eerst de dieren op pensionstalling de Osseweide samen met Carla Jansen heb verzorgd arriveerde ik om 9:15u. op de Gast. De meeste opbouw was op dat moment gereed.
Daar aangekomen zocht ik dhr. Vergonet op en het bleek dat hij aan de Gast stond met een troon en een camera. Hier maakte hij foto’s van de kinderen die de oranje markt bezochten en deze zijn terug te vinden op deze site.
Op mijn ‘Flevobike’ had ik ook een beschrijving van de activiteiten rondom onze stichting ‘Samen Sterker Verder’ en www.samensterkerverder.nl geplakt. Dus ik plaatste daar mijn Flevobike en hing het spandoek op.
Rond de middag ging ik er even tussenuit –even mijn koppie leegmaken- en ‘s middags ging ik weer naar de Gast en nu nam ik mijn Jack Russeltje ‘Gallucci’ ook achterin mijn Flevobike mee. Ze vind het altijd leuk om tussen de mensen te zijn en blijft heel rustig- zo ook in deze situatie.
Later die middag komt ook de vrouw van dhr. Vergonet langs met hun hondje. Dit is net als Gallucci een black and tan Jack Russeltje. Ze zijn beide heel rustig en zoeken mekaar af en toe voorzichtig op. Al snel blijkt het hondje van Vergonet erg onderdanig te zijn. Maar ze lijken het wel enigszins met elkaar te kunnen vinden. Hoewel beide honden aangelijnd zijn blijken -een half uurtje na hun ontmoeting- de hondjes aan elkaar vast te zitten. En NEE dit is niet zoals dit voorkomt bij een dekking. Gallucci had het hondje van Vergonet in zijn bovenlip vast. We halen ze zo snel mogelijk uit elkaar maar kunnen hierbij niet voorkomen dat er enkele drupjes bloed vloeien. Achteraf blijkt dit bloed van mevr. Vergonet te zijn en dhr. Vergonet spreekt haar streng toe dat ze zo snel mogelijk een Tetanus prik moet halen.
Dit leek te komen vanuit agressie? Of kwam dit toch stiekem voort uit liefde?
Tot bloedens toe rood
je komt naar me toe
zonder gewicht
ik heb al je liefde
maar mis je gezicht
ik wil in je ogen
de ondeugd weer zien
het uitdagend verkennen
tot welke grens ik je dien
kus me de lippen
tot bloedens toe rood
ik vul je met passie in
het diepst van je schoot
streel met je handen
het lijf dat je kent
schrijf met je vingers
hoe warm dat je bent
ik wil dat je komt
in het stilstaan der tijd
ontsnappen dan even
gescheiden, de werkelijkheid
Wil Melker
30/07/2003
