. Geen probleem, elke dorpeling weet waar “het paadje” ligt. Vreemdelingen raken nog wel eens in de war en sjezen per rijwiel, soms met ‘hulpmotor’, met een rotgang richting onze buren, maar zien tijdig in dat daar de gewenste bestemming niet te vinden is. Nu al geruime tijd de promowaarde van het pad behoorlijk wordt opgekrikt door individuele initiatieven, wordt de behoefte aan een officiële naam groter. Van een belendende sloot wordt getracht een vuilstortplaats te maken, de kleurloosheid van de doorgaande route voor fietsers en wandelaars wordt opgekrikt door weliswaar lege, maar felgekleurde blikjes en ook is er een gewaagd biologisch project gestart door anonieme hondenuitlaters: “Heeft hondenstront toegevoegde waarde ten aanzien van de schrale en wat eenzijdige plantengroei ter plekke?” Het tegelpad wordt regelmatig voorzien van verse hondenkeutels die na verloop van tijd andere, spannende gedaanten aannemen. Met herkenbare, eigentijdse namen als “Poeppad”, “Strontstraatje” of “Uitwerpselenallee” kun je promotioneel beter uit de voeten, “Lege-blikjesboulevard” bekt minder goed.
Overigens is het succes van dit project omstreden. Tot nu toe is er weinig gejuich van passanten en ook ouders van langskomende kinderen trekken eerder hun neus op dan dat ze de loftrompet steken. Misschien is het beter om dit project voortijdig af te blazen, de honden op gunstiger plaatsen zich te doen ontlasten of in ieder geval, zoals de regelgeving wil, de keutels per zakje af te voeren… (jb)