Wat voor zin heeft het om de geboorte van Jezus Christus, extra kracht mee te geven door de familie van Jezus af te schilderen als arme sloebers. Door van zijn geboorte net zo’n lijdensweg te maken als zijn sterven zitten wij de hele kerst hypersensitief te grienen om alle ellende die ons tijdens deze dagen wordt opgedrongen. Daar komt die acute kerstaanval van obesitas vandaan. Allemaal opgekropte frustratie omdat het ook deze kerst weer niet gaat lukken om de wereld te verbeteren.
Nou troost u, Jozef en Maria waren schatrijk. Dat kon ook niet anders. Een paar generaties eerder in de familie van Jozef en Maria, leefde de rijkste en machtigste man die in de Bijbel voorkomt. Zelfs nu nog spreekt zijn rijkdom tot de verbeelding en dat levert dan weer amusante films op. Koning Salomo, daar gaat het om. Nu te vergelijken met een miljardair in grootte van een behoorlijke oliesjeik. Dat was de familie waar Jozef en Maria uitkwamen. Jozef was dan ook niet een timmerman die op zijn gelukkigste dag een kruk of een tafel in elkaar flanste en die dan op de markt probeerde te slijten. Nee, Jozef had een aannemersbedrijf en zat tot over zijn oren in de vastgoed.
Deze familie moest van Názareth naar Bethlehem vanwege een volkstelling. Jozef hielp Maria op de ezel (waar komt dat beeld van die Ezel eigenlijk vandaan) en klom daarna op zijn eigen. Daar ging het hele huishouden van Jozef en Maria. Dienstmeisjes, knechten, kappers, koks, reisleiders, schoonmakers, kwakzalvers, accountants en een handje vol beveiliging. De zaakwaarnemers en werklieden bleven achter om het miljoenenbedrijf draaiende te houden. Achteraf wel zo verstandig, het zou nog wel een tijdje duren voor de familie weer terug kon komen.
In Bethlehem aangekomen heeft Jozef nog dapper geprobeerd voor zijn hele huishouden, zo ongeveer 50 man, kamers in de plaatselijk herberg te vinden, maar dat ging niet lukken. Dus dan maar in het buitenverblijf van de herbergier. Jozef en Maria in het gebouw en het personeel in tenten er omheen. Het verhaal van de kribbe, waar de pasgeboren Jezus in moest liggen, heb ik nooit serieus genomen. Waarschijnlijk vond de schrijver van het evangelie de meegenomen wieg foei lelijk en op een voederbak lijken. Heel veel fantasie is daar nou ook weer niet voor nodig. Verder gebruikt Lukas de kribbe als bruggetje naar de herders buiten in de velden. De kerkvaders hebben de dramatische symboliek direct omarmd: Jezus als voer voor de mensheid, gelegd in de kribbe.
Aan de rijkdom van Jozef en Maria wordt nog een behoorlijk kapitaal toegevoegd door de zogenaamde Wijzen uit het Oosten. Hun bezoek moest de familie wel bekopen met een vlucht naar Egypte. Omdat er verder niet veel meer over Jozef geschreven werd, neemt men aan dat hij vroeg gestorven is. Wat een onzin. Jozef deed dingen die voor het Bijbelse verhaal niet van belang waren. Aangekomen in Egypte is de familie echt niet in een asielzoekerscentrum terechtgekomen, hopend op toelating als hopeloze Egyptische steuntrekkers. Integendeel. Jozef vestigde in Egypte de eerste buitenlandse vestiging van zijn aannemersbedrijf, hij zat zwaar in de handel, verdiende veel geld en had dus geen tijd voor zijn gezin. Jozef was eigenlijk de eerste moderne man.
Maar deze versie van het verhaal doet het gewoon niet zo goed, hiermee krijg je met kerst de kerken niet vol. Het moet een verhaal van ontberingen zijn, niet een successtory. Jezus moest een van ons zijn en niet een van de Happy few. De Zoon van God, ok, maar dat is dan ook wel genoeg. Voor de rest is hij gewoon een van ons, liefst een soort underdog. En dat heeft het christendom dan ook, speciaal voor u, van hem gemaakt. Een arme sloeber die juist u komt helpen deze kerst.