Nooit had ik het geweten
en toen wist ik het ineens
het klopt aan alle kanten
en het is doodstil
Drie lettergrepen in een krant
huidhonger in een klooster
als een totalitair eczeem
onderhuids gekropen
als voldragen eenzaamheid
Er is niet bij te komen
gevoel van binnen op te drogen
door leegte aan de buitenkant
want niemand raakt mij aan
wat is er aan de hand
Zo sterf ik langzaam weg
aan grote droge plekken
die niets meer voelen dan gemis
nu weet ik wat het is, zo gek
huidhonger als gebrek
Johan Vermeulen