Vele Noordhorners vinden dat het heel gewoon was wat ze deden, sámen, op Paasmaandag! “Is der malleur? Dìn kop derveur!” En dat deden ze, toen in de nacht van zaterdag op zondag de met zorg opgebouwde Paasbult door spelbrekers vroegtijdig in de fik werd gezet en tot de grond toe afbrandde. Eerst was er onverholen woede, daarna een ontmoedigend gevoel van teleurstelling. Die woede en teleurstelling leidden binnen de kortste keren tot een breed gedragen “We gaan op herhaling! We gaan niet bij de pakken neerzitten! Aan het werk!” Kort beraad van beschikbare bestuursleden, sociale netwerken ingeschakeld, mails verstuurd, telefoontjes gepleegd, buren bezocht…. Langzaam maar zeker kwam het raderwerk op gang en al gauw was het op Paasmaandag een levendige bedoening in het dorp. Auto’s reden af en aan, kinderen sjouwden met takken, snoeien werd een Paasklus, uit de hele regio kwamen aanbiedingen…. En weer maakten de bouwers er een machtige Paasbult van, minstens zo indrukwekkend als de vorige, de te vroeg afgebrande…. (Wat een rotstreek eigenlijk). De weergoden stelden de Noordhorners verder op de proef. Urenlang druilerige regen, maar….. de fakkeloptocht werd een succes als nooit te voren en de opkomst op het oude sportveld bij het ijsbaanterrein was verheugend groot. Kinderen met fakkels, ouders met paraplu’s…. Een bonte stoet wandelde ontspannen door het dorp om uiteindelijk bij de bult tot stilstand te komen. Enkele kinderen mochten onder begeleiding het Paasvuur ontsteken. Traag vraten de vlammen zich een weg door het uiteenlopende materiaal, langzaam maar zeker stond de bult in lichterlaaie. De toeschouwers keken ontspannen toe. Het element vuur heeft een veelzijdig karakter. Het fascineert, maakt indruk, dreigt, is speels, soms angstaanjagend, artistiek… In ieder geval het bekijken waard. De harde zuidwestenwind joeg de rook en de warmte van de toeschouwers af, gelukkig. Traditie gehandhaafd, feest voor kinderen en volwassenen gered. Sámen sta je sterk, Noordhorn liet het zien, op Paasmaandag. Chapeau! (JB)