Langzaam rijdt de bus weg..We gaan naar Parijs. Het is vijf uur in de ochtend. Ik zit voorin naast de chauffeur want ik ben de “hostess”
Vier heerlijke dagen Parijs. Er staat heel wat op het programma. Na ongeveer 10 minuten pak ik de microfoon: “Goedemorgen dames en heren.Ik weet dat u nog slaperig bent, maar mag ik even u aandacht".
De passagiers kijken mij nieuwsgierig aan en ik voel dat het klikt .
Dat is altijd even afwachten maar dit keer voel ik een gezellige sfeer. Na, samen met Hannes de chauffeur , mijn verhaal te hebben verteld loop ik even door de dubbeldekker .
Ik praat met de mensen en al snel is het ijs gebroken. Dan zit ik beneden en dan weer boven in de bus en af en toe zet ik een meezing-bandje op. Ik hou van smartlappen. Hannes gelukkig ook, en na een tijde zit de hele bus mee te galmen.Later draai ik,om in de sfeer te komen,L’amour u kent dat wel,
Tegen de avond is het feest in de bus.iedereen is vrolijken ik geniet met volle teugen.
Toch moet ik even relaxen. Ik ga naast Hannes zitten en strek mijn benen. Ik leg mijn linkervoet op de dashboard. Zonder dat ik er erg in heb glijdt mijn grote teen richting”Gele Knop”.
Een knop waar je tijdens de rit absoluut niet aan mag komen. Mijn voet schiet uit en mijn teen raakt de knop.Met een harde plof vliegen alle deuren open.Een windvlaag giert door de bus.papieren fladderen door de lucht koffie-bekertjes rollen over de vloer.
“Wat doe jij nou”, schreeuwt Hannes. Hij is vreselijk kwaad en hij scheldt me de huid vol. Ik schaam me rot en verdwijn een tijdje naar beneden. De passagiers nemen het voor mij op. Ze gaan met Hannes praten en zetten hem voorhet blok. “We gaan niet met je mee als je kwaad blijft op Frouwktje”. zeggen ze.”Ze kon er niets aan doen”. Ik voel me gevleid. “Bien”, zegt Hannes
dei een aardig woordje Frans spreekt.”Maar laat het niet weer gebeuren”. Ik beloof beter op te passen en even later zingt de hele bus me met het bandje vol Franse liedjes. de stemming zit er weer in. n Parijs heeft Hannes nog iets voor mij in petto. “Ik moet even naar de bank” zegt hij. Pas jij even op de bus?? “Prima “, zeg ik . wee minuten later stappen twee gendarmes de bus binnen.. Ze doen opgewonden en proberen me iets duidelijk te maken. Ik versta geen woord Frans, maar ik begrijp dat de bus hier weg moet. Met handen en voeten leg ik uit dat de chauffeur even weg is en ik niet kan rijden. Wat moet ik doen. Waar blijft die hannes nu?. Dan zie ik Hannes staan. Op een afstandje heeft hij het hele tafereel gevolgd. Hij komt niet meer bij van het lachen. “Zo “zegt hij terwijl hij in de bus stapt. “De stand is weer 1-1”.
‘s Avonds in het hotel zoek ik mijn kamer op. Het was een gezellige dag maar ik ben bekaf. Ik stap door de hal en loop naar de lift. de deuren zoeven open en ik stap naar binnen .Ik moet naar de zesde etage en ik zoek naar het juiste knopje. Plotseling valt mijn oog op een groet gele knop.
IK VOEL EEN LICHTE KRIEBEL OPKOMEN IN MIJN LINKER TEEN
Frouwktje