Een meisje van 15 jaar stuurt per vergissing een uitnodiging naar een grote groep mensen in plaats van naar alleen haar vrienden (-innen). Ze vergeet een V-tje te plaatsen en de ramp is geschied. Nou ja is geschied! Tal van onbekenden krijgen de uitnodiging onder ogen en besluiten erop af te gaan. Hoe DOM kun je zijn om er heen te gaan. In de kranten, radio, tv en andere media wordt verteld van de fout van het meisje en dat er geen feestje is en dat de uitnodiging niet voor de onbekende ontvangers van het bericht is. Dan denk je toch: PUNT UIT! Maar nee hoor dan moeten we erheen. Mede door sensatiezucht aangetrokken drommen duizenden mensen op een kille vrijdagavond het centrum van Haren in en omdat er geen feestje is slaat de verveling toe. Door een enkeling ontstaan incidentjes die vervolgens door een grotere groep meelopers worden overgenomen waardoor een complete anarchie op straat ontstaat en onschuldige winkeliers/ winkels de dupe worden en agenten en ME-ers bekogeld. Bewoners uit Haren zien hun tuinen geplunderd en oudere mensen vallen ten prooi aan jeugdigen die hen met een steen op het hoofd slaan. Deze mensen woonden daar en probeerden hun eigendommen te beschermen. Hoe DOM zijn die ongenode gasten die er niks te zoeken hadden! Hoe dom kun je zijn om vervolgens voor de camera zielig te doen en jammeren dat je klapjes hebt gekregen van mannen met lange stokken. Ja hoe DOM kun je zijn!
Neem nou de eigenaar van JACCO kleding. De man zit met een stok en brandblusser in zijn zaak en staat doodsangsten uit. Hij vertelde huilend hoe bang hij geweest was bij het beschermen van zijn levensdoel, zijn inkomstenbron. Deze man verdient een lintje of als ondernemer van het jaar Haren te worden gekozen omdat hij hart voor zijn zaak heeft getoond en door zich zo kwetsbaar voor de media op te stellen. Hier hadden die lafbekken (de raddraaiers) een voorbeeld aan kunnen nemen door zich te melden en op te komen voor hun gedragingen en aan te bieden de schade te vergoeden, de onkosten van alles met elkaar te betalen etc.
Ik ben er niet geweest. Ik ging uit me zelf niet en hoopte dat iedereen zo verstandig zou zijn. Daar had ik wel op gerekend en ik vermoedde eigenlijk, misschien tegen beter weten in, dat wij in het Noorden niet zo DOM zouden zijn door er heen te gaan. Nu kwamen ze ook van verre doch het merendeel kwam toch uit de Regio. Jammer! Zouden er ook Zuidhorners geweest zijn?
Ik weet wel dat wanneer mijn ouders geweten hadden dat ik er heen zou gaan ze mij dit zouden hebben verboden! Ik weet dat mijn ouders mij gepast zouden straffen wanneer ze nadien zouden horen dat ik er slechts alleen geweest was! Ik denk dat ik van mijn vader nog een dergelijke TIK zou ontvangen wanneer ik zou zeggen dat de politie mij geraakt had! Ik zeg dit verkeerd. Ik denk dit niet, Ik weet het zeker! Kijk, zo dom zou ik niet geweest zijn om thuis erover te klagen.
Het wordt maandag en de werkweek begint. Er wordt veel over gesproken. Ik zie drommen fietsers om 07.30 uur op de fiets naar Groningen gaan en andersom naar Zuidhorn. Jongens en meisjes op hun fiets. Sportief hoor. Ik, iets ouder, in de auto. De volgende morgen is het noodweer en waait en regent het erg. Ook op dinsdag werk ik en zie een iets kleinere stroom fietsers richting Groningen gaan. De wind tegen. Van de andere kant met de wind mee. Ik, iets ouder, in mijn auto. Ik zit te overdenken welk een verschil ik zie tussen vrijdagvond en deze ochtenden. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik weet het zeker. Deze kinderen, jongens en meisjes waren er vrijdag niet bij. Dat kan niet want als je iedere dag op de fiets naar Groningen gaat heb je vrijdagavond geen zin om nogmaals die kant op te gaan. Ook een trein – of buskaartje koop je niet want dan had je niet de hele week gefietst. Zie je wel dat eruit de gemeente Zuidhorn geen raddraaiers bij zijn geweest! Mochten ze er echter wel geweest zijn, wat ik erg DOM zou vinden, dan waren ze zeker te moe geweest om met stenen te gooien!
Krabbeltje. (3)