ik begin te gieren van het lachen. Marie mijn vriendin kijkt me aan en vraagt “, is verder alles goed”.? Echt ik lig in een deuk...ze begint ook de slappe lach te krijgen door mij al weet ze nog niet waarom. Maar ja ... vriendinnen hé! Wanneer ik weer normaal ben vertel ik haar het verhaal over Cor ...een goede vriend en buurman van mij....Toen woonde ik nog in Drachten.
“Cor, zou jij vanmiddag de nieuwe luxaflex voor mij op willen hangen”’ vraag ik. Ik moet werken en ja jij bent zo handig....”Tuurlijk,joh. Ga jij maar lekker naar je werk..Dit karweitje fix ik in een uurtje.... .
Ik zet de gereedschapskist in de kamer en de ladder.. zo nu hoef je nergens naar te zoeken ...alles bij de hand ..
het is warm en ik verheug me op de luxaflex... eindelijk verkoeling in de kamer....
Voordat ik echt de deur uit ben leg ik Cor nog even uit waar de frisdranken en de koekjes
enz. staan.”Ga nu maar “, zegt Cor ... ik red me wel”,... Straks kom je nog te laat !...
Ik ben al weg. heerlijk zulke vrienden...denk ik al fietsend naar mijn werk. Ik ga vanavond lekker voor hem koken.. Dat heeft hij wel verdiend... Met een stralende glimlach arriveer ik op mijn werk en aan het einde van de middag weet iedereen dat ik luxaflex krijg .
Voordat ik naar huis ga moet ik nog even bij de supermarkt langs.. Cor houdt van spaghetti en ik ga hem verrassing...
Wanneer ik mijn straat in fiets , zie ik dat er voor het raam luxaflex hangt.Het is dus goed gegaan . Die Cor kan er wat van.. Ik ze t mijn fiets in het schuurtje en ga blij naar binnen.
Cor zit midden in de kamer . “Hoi “, roep ik..Hoe is het gegaan”?.Hij kijkt beteuterd . “De eerste hangt uitstekend maar die andere is niet gelukt”, zucht Cor.
Ik ben er vier uur mee bezig geweest”. Ik ga kijken. Het kozijn zit vol met boorgaten. in de hoek van de kamer staat de luxaflex. Een wirwar van touwtjes zie ik hangen. Een paar lamellen zijn geknakt en overal liggen schroefjes op de grond. Ik kijk nu ook beteuterd.
samen gaan we even zitten en nemen een biertje. “Ik maak het weer goed zegt Cor... maar vandaag staat mijn hoofd er niet naar... Dat snap ik maar ik heb een idee!!!!! “we pakken het allemaal netjes weer in de verpakking en we zeggen dat het zo in de doos zat...wedden dat ik een nieuwe krijg??? We voegen de daad bij het woord en... het lukt ...
Ik geef Cor een compliment over die luxaflex die wel perfect hangt...we hebben vreselijk lol over die gaten in het kozijn. wat had ik graag om het hoekje gekeken om hem bezig te zien.. Toch kijkt hij me vreemd aan als ik hem vraag nog een beetje te halen uit de provisiekast. Nou ja,hij is nog een beetje overstuur van alles .. denk ik
De volgende dag is het zondag. Cor komt met een vriend op bezoek. Weer kijkt hij me vreemd aan.. “Mag ik je wat vragen “, begint hij.. ja vraag maar zeg ik...Wat koop jij zoal bij de supermarkt?? ..Nou de normale dingen zoals boter aardappelen. Levensmiddelen... Nou... probeert Cor .die bijna stikt van het lachen ... in jouw kast staan wel honderd flessen bleekwater en afwasmiddel.. Ik lig in een deuk..Onze kaken.doen er zeer van.. ik moet denken hoe hij keek toen hij die voorraad zag ... ik had zijn gezicht wel eens willen zien.. . nu begrijp ik waarom hij me zo eigenaardig aankeek.. Ik vertel hem dat ik vrienden heb die bij die fabriek werken. ..Zij hebben mij dozen vol gegeven.. Cor was zichtbaar opgelucht... “Ik was zo bang dat je een tic had.. jeetje ..pfffffffff ik dacht die is rijp voor de psycholoog.
s”nachts word ik wakker en herinner mij het gesprek..weer krijg ik de slappe lach.. Ik zie het helemaal voor me..
Frouwktje