Ze gunnen me het niet. Zodra mijn vingers hun toetsen aanraken gaat het fout. Mijn leraar is er gestoord van geworden.
“Frouwktje, het is zo simpel”’ zegt Ed, mijn computerdocent. “De eerste keer is even wennen, maar je zult zien: "Het is simpel’’
Ik kijk hem stralend aan. Ik heb er zin in. Ik ben van plan om goed mijn best te doen. Eerst het boek goed doorlezen en dan stap voor stap de lessen volgen.
Het boek goed doorlezen, daar begint de ellende al mee. Ik snap er niets van. Ik durf niet naar Ed om iets over de theorie te vragen. Ik heb mijn trots en heb al begrepen dat hij mijn vragen niet begrijpt. “Goed lezen Frouwktje, dan lukt het wel”. Mooi niet! Ik ga naar mijn buurman met “het boek”. Hij weet alles van computers en ja, ik begin het te begrijpen. Nou ja , voor mijn gevoel dan.
De praktijk; Ik mag starten met les 1 Goh, het monster knalt niet uitelkaar .
Ed laat me even wennen aan “het ding’, maar tja, het zal niet bij les 1 blijven.
Maanden later. Les 18. Mijn kamer is veranderd in een soort van kantoor. De buurman heeft hier zijn computer geïnstalleerd zodat ik kan oefenen.
Met heeeeeeeeeeel veel geduld komt hij iedere avond iets uitleggen. Hij is er zo mee bezig alsof het lijkt dat hij zijn diploma moet halen.
“Nu heb ik de computer te pakken”, denk ik, Ik begrijp het allemaal, ik ben de baas. Ik zal die Ed eens wat laten zien. Tot diep in de nacht ben ik bezig met mijn werkstuk.
Opgelucht val ik in een diepe slaap.
De volgende dag lever ik met een triomfantelijke blik mijn werkstuk in. In de pauze komt Ed naar me toe.. Of ik even mee wil komen naar zijn kantoor. Ik straal!.
“Frouwktje”’ zegt Ed, terwijl hij op de tafel vlakbij mij gaat zitten. “Het gaat niet goed”. Wat moet ik met jou.? Moedeloos kijkt hij me aan.
Dan gaat hij schreeuwen. Ik heb alles geprobeerd om het in je te pompen, ik wil het wel in je hoofd stoppen! Ik sta achter je terwijl je bezig bent .. Niets helpt!!!
“het interesseert me niet”, zeg ik. Ik bedoel, ik hou niet van computers en computers niet van mij. Ik ben er bang voor.
“Snap dat dan”’ schreeuw ik terug.”Computers moeten mij niet”.
Hij laat me niet uitpraten.”Frouwktje, je mag alles met me doen. Gooi met pennen, schriften naar mijn hoofd, maar snap het in godsnaam”.
Ik krijg tranen in mijn ogen en hij pakt mijn hand. “Sorry”, zegt hij. Je doet zo je best en ik gun het je zo. Je verdient dat je het haalt.
Het diploma heb ik gehaald. Maar op een gekke manier. Tijdens mijn examen is mevrouw Koops mij vergeten. Ze gaat naar huis terwijl ik nog bezig ben. Ik ben zenuwachtig en als ik eindelijk klaar ben zet ik opgelucht de printer aan. En dan gebeurt het. De printer blijft printen. De hele zaal ligt vol met mijn opdrachten. Ik kan hem niet stopzetten.”Help , denk ik en ren naar boven om te kijken of er nog iemand aanwezig is .
“Frouwktje?”, hoor ik iemand roepen. “Ben jij hier nu nog”. Ed staat voor me. Tranen prikken achter mijn ogen. Ik zeg alleen... kom mee ed er is iets ergs gebeurd. In de zaal aangekomen ziet Ed meteen wat er aan de hand is.
“Hoe krijg je het voor elkaar”’. Hij zet meteen de printer uit en ik staar hem aan. “Weet je “ zegt hij. “Dit zal ik missen als je klaar bent met je opleiding. Er is maar één die dit kan veroorzaken”. Hij geeft me een vette knipoog, slaat zijn arm om me heen en samen verlaten we lachend het lokaal.