Onderhoud bijvoorbeeld en juist dat onderhoud is een zorgenkindje in deze crisistijd. Er is al heel wat doorgestreept, vooral buiten de bebouwde kom. Daarbinnen zal ook niet elk onkruid of overhangend takje worden verwijderd, “dat kunnen de burgers natuurlijk ook zelf doen”, maar of dat ook natuurlijk gebeurt?
In Noordhorn slibde het druk bereden en bewandelde verbindingspad tussen Nieuwstraat en Verlengde Oosterweg volkomen dicht, er was met goed fatsoen nauwelijks meer verkeer in één richting mogelijk. Zodra er een tegenligger naderde, dacht je al aan je eigen met hondenstront besmeurde voeten… De tegels werden ook steeds onzichtbaarder en over de versierende elementen ‘lege bierblikjes’ en ‘kleurrijke snoepverpakkingen’ was evenmin iedereen enthousiast, laat staan over de sigarettenpakjes en -peuken….
Een handen-uit-de-mouwenteam van Openbare Werken heeft inmiddels het genoemde pad grondig onder handen genomen en het resultaat mag worden getoond. Je kunt er nu weer onbezorgd langs, passanten kunnen ontspannen worden gegroet, de deurmat thuis hoeft niet te vrezen voor uitwerpselen van bekende herkomst. Hulde voor de GROENwerkers van de gemeente die en passant het perk aan het noordeinde van het pad hebben gestofzuigd! Nu is het woord maar vooral de daad aan de dorpsgenoten rond deze intensief gebruikte verkeersader. Hondenuitlaters, vergeet niet het schepje en/of plastic zakje mee te nemen: padgebruikers zijn de drollen zat! En de snoepers en rokers onder ons: Stop het verpakkingsmateriaal even in de jaszak, fietstas of in de linkerlaars: Het verbindingspad is geen afvalgat! Als dan ook nog het begrenzende privégroen tijdig wordt geknipt en gesnoeid, zodat je niet op onverwachte momenten een zwiepende tak in je snufferd krijgt…. Wat fijn, nú weer gebruiker van dit pad te mogen zijn! (JB)