...en nu was het de beurt aan “één van de vier grootste talenten van het afgelopen theaterseizoen” — Elegance 2011, om een deel van de inwoners van Zuidhorn e.o. te vermaken. Hierin slaagde ze zeker in, want “met jaloersmakende energie en een flink acteervermogen stuitert ze over het podium” — Parool
“Als ik iets wel of juist niet ging ondernemen kende mijn ouders altijd wel iemand die bij zo’n soortgelijke actie de meest dramatische consequenties voor zijn kiezen kreeg. Om die reden ging ik dus altijd maar mee naar mijn oma, want stel je voor dat het de laatste keer zou zijn om haar gedag te kunnen zeggen. Wel hoopte ik altijd dat ze dan dood zou gaan…”
Tussen haar prachtig geschreven en gezongen liedjes besprak ze op humoristische wijze, met een lichte cynische ondertoon, onder andere zaken als;
- Haar familie, die niet te onderscheiden was door hun opvallende haar, maar door hun loopje
- Bezwangering vindt plaats door eitje en een zaadje met een eigen willetje
- De overeenkomsten tussen de zeventien miljoen inwoners van NL. en de persoonlijkheid: ‘Patty Brard’
- Liefde is een werkwoord, maar verwaarlozen ook en dit kost een stuk minder werk
Tijdens haar laatste liedje blijkt het geluid van het keyboard niet goed te werken en improviseert ze haar pianoloze liedje nogmaals. Vervolgens bedankte ze haar publiek en zette ze samen met haar compagnon (broer) de terugreis naar Amsterdam weer in.