~~COLUMN van Piety: Verslaafd
- Ik zal het gelijk maar eerlijk zeggen. Ik ben verslaafd.
‘Hoe dat zo?’
- Ach, je begint er met eentje. Die smaakt naar meer. Dus nog maar eentje. En voor je het weet volgt er een derde en een vierde. Ja, dat is mijn taks. Dat heb ik me zelf tenminste voorgenomen.
‘Jaja, vóórgenomen. Nou, schrijf dat maar op je buik. Zoiets sluipt er geleidelijk in en voor je het weet kun je niet meer zonder. Nooit meer.’
- Ho ho, overdrijft u nu niet?
‘Ik weet waarover ik praat.’
- Hoezo?
‘Nou uuh… iemand in de familie, hè? Alleen uuh… wil ie het… uuh…zelf niet weten. Maarre… vertel es wat meer. Hoe ging dat nou precies bij u?’
- Nou, zoals ik al zei. Ik begon er met eentje. In de zomervakantie. Een kleintje weliswaar.
En toen de kleintjes op waren, begon ik aan iets groters. Maar ook dat went. Binnen een kwartier nam ik de volgende al weer. En na de vakantie ging ik er mee door. Elke avond na mijn werk. Ik weet wat Engels bier is. En rijstbrandewijn. En Saké komt ook nogal eens voorbij.
‘Zie je wel? Zo ging het ook bij mij. Uhh… dat familielid, bedoel ik.’
- Nu koop ik alleen nog maar grote.Van honderdtwintig stuks. ‘k Heb het uitgerekend. Vier per dag, dan kan ik een maand vooruit. Maar u hebt gelijk. Soms gaat het sluipenderwijs.Vooral als ik niks aan de TV vind. Gisteravond betrapte ik me er op dat ik al met het zesde Zweedse raadsel was begonnen.
‘Ooh, u bedoelt…. Púzzelen!’
- Ja, wat dacht ú dan?
Piety Veenema www.pietyveenema.nl