‘Wie heeft jóú zo te pakken gehad?’ Dat vroeg collega A mij vorig voorjaar bij de printer op mijn werk. En meteen greep ze mijn arm vast en streek onderzoekend over mijn vingers en polsen. Ik schrok. Van m’n eigen onderarmen. Allemaal wondjes en krassen. Een beetje dik en rood. En ze jeukten nog ook.
Ik zou kunnen zeggen dat ik ruzie met de kat had. Maar dat is niet waar. Bovendien, ik heb geen kat. Toch zei ik het, met een kwinkslag.
Een blik van ongeloof. ‘Maak dat de kat wijs. Dit is niet normaal. Ben je mishandeld of zo?’
Even was ik perplex. Maar tijd om te antwoorden was er niet, want collega B kwam met een demonstratieve blik op haar horloge binnen. Collega A griste haar geprinte notulen van het apparaat en verdween ijlings.
Kreeg manlief dus toch gelijk met zijn gemopper: ‘Straks denken ze nog dat je mishandeld bent.’
‘Dat jij mij dus mishandeld hebt,’ grapte ik destijds en wreef mijn pijnlijke spieren in schouders en armen.
‘Trek voortaan iets met lange mouwen aan,’ adviseerde manlief. En nog meer.
Tsja, het liefst wroet ik nou eenmaal met blote handen. Trek onkruid weg, snoei hier en daar. Gehurkt schuur ik langs coniferengroen, langs hulst en rozentakken. Met alle gevolgen nadien.
Dat wil ik deze voorjaarsweek ook weer doen. Want zodra de zon schijnt en de temperatuur oploopt, begint het te kriebelen. Ik wil wat aan de door koning “Winter” aangerichte schade doen.
Toch weet ik dat je niet te snel bruin geworden heesters moet verwijderen. Moeder natuur heeft heel wat herstelkracht. Dat heb ik ooit bij een aantal viburnums ervaren die ik bijna tot aan de grond had teruggesnoeid. Ze bloeiden later als nooit tevoren.
Diezelfde viburnums zijn nu wéér zorgwekkend bruin. Dus weet ik wat mij te doen staat.
Spierpijn in schouders, armen en nek zal ik niet geheel kunnen voorkomen. Maar onze tuin zal er binnenkort weer uitzien als een plaatje. Onze schoenlappersplanten – na de winter slap en futloos en volkomen platgeslagen – zijn daar al een voorbeeld van. Met de dag zie je de leerachtige bladeren gladder en glanzender worden. En ook de mininarcissen bloeien volop.
En manliefs goede raad? Die neem ik toch maar ter harte. Ik bescherm mijn armen beter. En doe tuinhandschoenen aan. Ik ben benieuwd…
Piety Veenema, 13 maart 2012
Reageren op mijn column? Dat kan via CONTACT op mijn Startpagina van www.pietyveenema.nl
Of mail naar piety-veenema@live.nl
.