Zomaar een verhaal van Johan W. van Egten
K3
Ongetwijfeld zullen uw gedachten uitgaan naar drie Belgische zangeressen, die met kinderlijke stemmen met name uw dochter(s) het hoofd op hol brengen. Jeugdige moeders hebben misschien zelfs nog wel herinneringen bij deze dames. Via de media heb ik inmiddels begrepen dat K2 op leeftijd is vervangen door een jeugdiger versie. Waarvan akte.
Ik moet u echter teleurstellen, want het gaat niet over deze VIP’s, maar wel over onze drie kippen. Sinds een maand lopen ze bij ons in de achtertuin in een grote ren. Het grasveld, dat ik eerder regelmatig maaide en de randjes keurig met een stanleymes aan het bijsnijden was, is inmiddels omgeploegd door drie Wyandotters. Ook drie dames en ook alle drie in hetzelfde tenue. Het getok van onze K3 hoor ik liever dan het zoetsappige gezang van de Belgische K3. Maar daar zou je van mening over kunnen verschillen.
Al enige tijd waren we bezig met de voorbereidingen om de 3K’s een goed onderkomen te kunnen bieden. Uitgebreid lieten we ons informeren door de buren. Zij hebben al jaren kippen, dus ervaring genoeg. Daarnaast hebben we via internet informatie verzameld en we hebben diverse nachthokken bekeken. Totdat onze zoon zei, dat we zelf wel een hok in elkaar konden timmeren. En zo gebeurde het. Zo hebben onze kippen voor ons gevoel een prachtig nachthok en een grote buitenren met een aantal speeltjes. Mijn vrouw en ik hebben de indruk, dat ze het prima naar hun zin hebben.
De oudste van de drie begon al vlot met het leggen van eieren. Om de dag kon ik een eitje uit het nest halen. De andere twee hebben nog geen zin. Die zijn ook wat jonger. Volgens mijn buurman hebben ze de kop nog niet rood genoeg. Dat zou kunnen natuurlijk. Inmiddels weten we dat het voer ook erg belangrijk is. Kortom het is niet zomaar wat. Deze kippen zijn erg kieskeurig, want ze pikken voor mijn gevoel de lekkerste stukjes uit het voer en de rest laten ze doodleuk liggen. Net kinderen, die de korstjes van het brood weigeren op te eten. We gooien het voer wel wat door elkaar heen en ziedaar, bijna alles gaat nu op.
Ondertussen genieten we van de soms rare kapriolen, die de kippen maken. Zo rennen ze achter elkaar aan, strekken ze zich helemaal uit, om iets beter te kunnen zien en krabben ze fanatiek in het zand en in het nog net aanwezige gras. Het is voor hun te hopen dat we in de toekomst niet te maken krijgen met een ophokplicht. Dat kan ik K3 zeker niet aan doen.