Ach Jozef,
vraag maar niet meer
bij die volle herberg,
veel liever ben ik nu
ergens met jou alleen,
‘k voel al een gloed
van barenswarmte
door me heen.
Wat is ze sterk,
mijn biddende Maria,
de sporen van geboortepijn
in haar gelaat,
de hele reis heeft zij
vertrouwen uitgesproken,
haar ondersteunend
volgen we de waard.
De stal
achter de herberg
herbergt vee,
hun warmte ademt mist,
maar nergens anders
is een plaats
waar zoveel vrede is.
De Vader
begeleidt -het Lam-
in deze dochter
naar Zijn plaats op aarde.
Zie welk een heilig
Godsgeschenk
zij hier vannacht
mocht baren.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Dit gedicht is geselecteerd voor een gedichtenwedstrijd.
Tot 31 december 2014 kan er op gestemd worden.
http://www.1001gedichten.nl/gedichtenwedstrijd