In de krant lees ik haar rouwadvertentie. Ruim honderd jaar is zij geworden. Oud, maar de dagen nog niet zat. In ieder geval niet toen zij de eeuwgrens passeerde en ik haar daarmee kwam gelukwensen.
Kaarsrecht zat zij met de burgemeester aan tafel. Zoals altijd om door een ringetje te halen. Zij genoot van de mensen om zich heen. Net als toen ik haar voor het eerst ontmoette op haar tachtigste verjaardag. Wij hadden meteen een band.
VERDER LEZEN?
Ga naar de website van Piety, http://www.pietyveenema.nl
Kijk onder COLUMNS.
Daar vind je de gastcolumn van Wim: Om van te houden