“Waar doe jij inspiratie op?” Dat vroeg een oud-collega mij jaren geleden. Ik weet nog wat ik antwoordde: “ Gewoon, de dagelijkse dingen om mij heen. Tijdens wandelingen of op de fiets.”
Ik weet ook nog wat mijn schrijfdocent in die tijd onder mijn schrijfopdrachten (drie thrillerachtige verhalen) schreef: “de zomer heeft je hevig geïnspireerd.”
Die opmerking schoot mij, een aantal zomers geleden, te binnen tijdens een vakantie op de Veluwe. Op onze dagelijkse fietstochten passeerden wij een oude houten schaapskooi, ergens in een bocht , midden in het bos.
Op een zaterdagmorgen stond daar een fiets tegenaan. Een damesfiets.
Wellicht treft iemand daarbinnen voorbereidingen voor een feest, dacht ik. Van een eerdere zomer herinner ik mij dat die schaapskooi voor een bruiloft werd gebruikt. Overal hingen slingers.
Zie ik slechts eenmaal iets vluchtig, dan is mijn geheugen meestal niet zó betrouwbaar. Zo meende ik mij te herinneren dat het die morgen om een witte damesfiets ging, maar ’s middags stond de fiets er nog en zag ik dat ie lichtgrijs was. ’s Avonds, toen we nog een rondje richting Garderen fietsten, stond de fiets er nog steeds. Nu onthield ik ook dat een deel van de voorvork blauw was.
Vanaf het fietspad kon ik niet zien of de fiets op slot stond. Wel leken de banden nog vol.
Ik onthield steeds meer en in mijn hoofd ontsponnen zich scenario’s:
- Iemand heeft de fiets er neergezet , is gaan wandelen, of plassen ( maar dat duurt dan wel erg lang).
- Of misschien had de dame hier wel stiekem een afspraakje, liet haar fiets achter, met de bedoeling deze later weer op te halen.
- Of de fiets is gestolen en hier gedumpt.
Op de terugweg vanuit Garderen kwamen we langs de akker, waar ik ‘s morgens voor het eerst helderrode incarnaatklaver had gezien. Die wilde ik alsnog fotograferen. Maar helaas…. de akker was gemaaid en ook alle veldbloemen waren foetsie.
Zou de damesfiets nu ook foetsie zijn, vroeg ik me af, terwijl we terugfietsten door het bos en de bocht naderden, waarin de schaapskooi lag.
Nee hoor, de damesfiets stond er die zaterdagavond nog. En ook de hele zondag.
Pas op de vroege maandagmorgen was ie ineens verdwenen.
Wat dát in mijn hoofd veroorzaakte, beste lezers, laat ik aan uw eigen verbeelding over.
Piety Veenema, http://www.pietyveenema.nl
=================================================================================================
REACTIES via mijn eigen site:
Tja, wat kan je fantasie je aan het denken zetten. Van wie was die fiets bij de schaapskooi en waarom stond ie daar zo lang. Wat zou je daar veel invulling aan kunnen geven.
Hartelijke groet van Ineke, 28 aug 2023
Misschien gebruikte de eigenaresse van de fiets de schaapskooi wel als carpoolplaats.
Henze Ruiter, 30 aug. 2023
http://www.carpenterforchrist.nl
Carpoolplaats? Nou, ik denk altijd wat negatiever helaas. Ik ben altijd bang dat er iemand is gaan wandelen en de plek van de fiets niet meer terug kan vinden.
Riëtte, 1 sept. 2023.
Riëttes reactie doet mij denken aan een wandeltocht in de jaren 80. Ergens in Limburg. Wij kwamen een stel tegen, ze waren verdwaald doordat er enkele cruciale routepaaltjes ontbraken. Ze wisten niet meer waar hun auto geparkeerd stond.
2 sept. 2023.
Soms kan de oplossing heel simpel zijn:
De eigenaresse van de fiets ruimde de schaapskooi op na een familiefeest, maar werd overvallen door een stortbui toen ze naar huis wilde. Haar man haalde haar met de auto op. De fiets bleef staan tot ze maandag naar haar werk ging.
Marian van Kampen, 1 sept. 2023.
