Zelden word ik als eerste wakker. Meestal voel ik ’s morgensvroeg de hand van manlief. En weet ik wat mij te doen staat…
Zo begon ik mijn column, geïntrigeerd door de theezakjesvraag: “Wat is jouw ochtendritueel?” Mijn gedachten maakten overuren. Ik was al bezig met hoe “wij” samen vanaf koffietijd onze dagen invullen, sinds ik twee jaar geleden ook met vervroegd pensioen ben gegaan. Daarbij ontdekte ik dat het nogal uitmaakt hoe de weersomstandigheden zijn en of het om een doordeweekse dag of weekenddag gaat. Want elke dag is anders en vaak gebeuren er onverwachte dingen. Voor ik het wist had ik een veel te uitgebreid verhaal. Enfin, hier moest ik nog maar eens een nachtje over slapen. Het werden er drie.
Lees alleen wat er staat, hield ik me daarna voor: “jouw” ochtendritueel!
Meestal word ik dus zachtjes wakker geschud en luister eventjes naar een voor mij volkomen stille wereld. Dan draai ik mij om, naar mijn hoortoestellen op het nachtkastje. En zodra ik mijn “oortjes” in heb, verwonder ik mij over de geluiden: de wekkerradio, het “goedemorgen” van manlief, de roep van een vogel in de tuin. Welkom in de wereld, denk ik dan, terwijl we naar de hoogtepunten van het nieuws luisteren met tot slot het “weer.”
Overigens is die volkomen stille wereld pas van de laatste jaren. Had ik 16 jaar geleden alleen een linkeroortoestel, drie jaar later was ook het rechteroor aan de beurt. In het begin kon ik ook best een tijdje zonder oortjes rondlopen tot na het ontbijt. Ik hoorde immers mijn eigen voetstappen op de trap en kon mijzelf nog duidelijk horen plassen. Totdat ik die geluiden op een gegeven moment alleen nog maar voelde…. En ik bij de kapper en in het zwembad monden geluidloos zag bewegen….
Enfin, in pyjama loop ik naar beneden en raap de krant van de deurmat. Ik zet thee en dek de ontbijttafel. En terwijl manlief nog in de badkamer is, doe ik yoga-oefeningen op het vloerkleed in de zithoek.
Tijdens ons ontbijt nemen we de oplossing van de kruiswoordtest van de vorige dag alvast door. Over de nieuwe puzzel in Trouw buigen wij ons altijd rond koffietijd.
Maar voor het zover is, zit ik op het toilet. En ik kan het niet laten: dan puzzel ik ook al. Vroeger veel Zweedse raadsels, tegenwoordig Crypto-filippines. Soms zit ik net zolang totdat ik de oplossing onder het diagram heb. En - hoe bestaat het - vanmorgen kwam daaruit: Tussen heden en morgen kan nog veel gebeuren.
Piety Veenema https://www.pietyveenema.nl