De eerste maandag van de maand, sirenetest
Wie fietsen noar stad.
t Is moandag en t lopt tegen twaalf uur.
Den heuren wie van alle kaanten de sirenes.
t Is de eerste moandag van de moand, sirenetest.
Ik zeg tegen mien man: heur, de hoel gaait.
Tegeliek ben ik weer kiend bie pabbe en moeke thuus.
As de hoel ging was der voak braand, t was n angsteg moment met een angsteg geluud.
Woar zol de braand wezen. Wie gingen noar boeten, stroat op.
Wie roken nog niks.
Zeker weer hooibrui bie n boer boeten t dörp of der was aargens bliksemienslag.
Pa ging voak kieken en vloog op fiets vot.
Ik wait nog dat t huus van olle Sietske ien braand ston.
Dat was vlak bie ons huus.
Ik kon deur ons roam de vlammen zain.
En wat n braandlucht.
Dat moakte wel wat lös ien mien kienderzieltje.
Ik zeg tegen mien man wat n roare zin eigelek. De hoel gaait.
Het zol wel Grunnens wezen want je heuren t noeit op televisie ofzo.
Mien man is Hoogkerker van huus uut.
Hai het heul andere herinnerns aan de hoel.
Bie strokartonfebriek de Halm ging alle doagen de hoel.
Den was t eterstied of schafttied en fietste elk noar huus.
Aalmoal drokte ien Hoogkerk as de hoel ging.
Het zet heul wat gedachten ien bewegen.
Moeke zee t altied: de hoel gaait en wie zeden het as kiender tegen mekoar en elk wis wat wie beduilden.
Mien man wait ook wat ik beduil en toch heur ik het miezulf zeggen en denk, ik ken der wel es n stukje over schrieven.
Ik vroag op n verjoardag aan wat mensen of zai dat zinnetje ook kennen.
Joa, de oele zeggen ze, wie zeden altied de oele gaait.
Kiek, toch herkenning. Mor zai kommen ook van Hoogkerk.
As ze votgaait lopt ze nog even bie mie laangs en zegt;
As dien stukje over de oele kloar is wil ik t wel groag even lezen.
Wie gnivveln even noar mekoar, komt goud!
Coby Poelman-Duisterwinkel