De dag van de kampioenschappen. Zunobri E1 en A1 konden bij winst kampioen worden. Het werd een hele spannende dag voor beide teams, de wedstrijden liepen beiden totaal anders dan gehoopt, E1 kwam er mee weg en won maar A1 vond in DWA/Argo een betere tegenstander.
Zunobri A1 heeft geknokt voor wat het waard was, een sterk begin met een 3-1 voorsprong en later nog een 4-3 voorsprong kon niet worden vastgehouden. DWA/Argo vond eenvoudigweg iets makkelijker de korf. Toch werd er niets echt weggegeven, een paar momenten met pech betekende dat DWA/Argo profiteerde en langzaam wegliep. De krachten vloeiden wat weg maar met nog een paar mooie acties kwam het team van Willem en Alie Pera toch ietsje dichterbij, helaas was er niet genoeg tijd en werd DWA/Argo A3 kampioen in deze klasse.
Het jongste team van Zunobri E1, zou voor het eerst kampioen kunnen worden.
De hele tribune zat vol met opa’s en oma’s, tantes, ooms, vrienden, Zunobrianen en andere belangstellenden. Het was een spannende sfeer in de zaal. Om 13:00 uur floot scheidsrechter Christiaan Schaafsma het fluitsignaal als start voor de wedstrijd. We gingen los!
Vrij snel in de wedstrijd maakte Tessa Schutte het eerste doelpunt voor Zunobri door een prachtig afstandsschot. Meteen nadat de bal door de korf ging, ging het publiek juichen en klonk er muziek! Dit beloofde nog wat.
Julian Bolster kreeg hierdoor waarschijnlijk ook zin om te scoren en deed dit dan ook door middel van een mooie kans onder de korf. Dit bracht de stand op een 2-0 voorsprong. Het publiek leek hoorbaar te genieten, dit kon nog wel eens goed aflopen.
Er kwam zelfs een strafworp voor Thom Rozema, helaas ging deze niet door de korf en bleef het scorebord onaangeraakt. Maar opeens was er een fout aan de kant van Zunobri en kreeg ook De Pein een strafworp en daarmee een kans om de nul weg te werken. Gelukkig voor Zunobri werd ook deze strafworp niet benut. Nog steeds 2-0.
Hierna leek het aan de kant van Zunobri even tegen te zitten, want De Pein scoorde maar liefst drie keer achter elkaar. Dat was even schrikken en het scorebord stond dan ook opeens op een achterstand. 2-3.
Gelukkig was daar Tessa Schutte en zette de stand door middel van een afstandsschot weer op een gelijkspel. Het leek toch nog niet zo gemakkelijk om deze pot te winnen. Dit had ook het publiek door en er werd flink aangemoedigd door iedereen.
Dit hielp goed, want Julian Bolster scoorde zijn tweede doelpunt en zette de stand weer op een voorsprong voor Zunobri. 4-3.
Maar De Pein gaf zich niet zomaar gewonnen en zette voor rust de stand nog even op een achterstand door twee keer van afstand te schieten. We gingen de rust in met 4-5. Hier lag een taak voor trainer/coach Janneke van Hielkema om het team weer te motiveren.
Na rust bleek de verdediging zich beter te concentreren en bleven ze beter bij de tegenstander. Maar toch lukte het De Pein om de stand nog verder uit te laten lopen en scoorde 4-6. Nu werd het pas echt spannend, het zou toch nog wel lukken om kampioen te worden…………..? De Pein maakte een fout en gelukkig kreeg Zunobri een strafworp mee, helaas ging deze er niet in.
Alsof het nog niet genoeg was, ging de tegenstander nogmaals scoren en ging de E1 met drie punten achterstand op het bord, weer verder.
Maar daar was Doris Waterberg, zij zette de stand weer op een 5-7 door een prachtig afstandsschot te maken. Er werd weer wat gehoopt, maar het moest nog wel even gebeuren.
De verdediging zat er echt goed bovenop en er werd vaak een bal onderschept. Hiervan kon Roos Henstra profiteren en zette de stand met een mooi afstandsschot op 6-7.
Ook Julian Bolster wilde nogmaals een doelpunt maken en liep goed vrij. Hij kreeg de bal perfect aangespeeld en scoorde een gelijke stand door middel van een afstandsschot. 7-7.
Met nog één minuut op de teller, werd het écht heel spannend. Het zou toch niet waar zijn…….Bij een gelijkspel moest het team E1 namelijk afwachten wat een ander team ging doen. En op deze manier kampioen worden is natuurlijk niet zo leuk.
Maar gelukkig was daar Doris Waterberg! In de laatste minuut liet zijn nog even zien wat ze kon en maakte een prachtige kans onder de korf af. We stonden weer vóór met een stand van 8-7. Iedereen wilde dat het fluitje van einde wedstrijd ging, maar daar waren nog een paar seconden voor nodig. Gelukkig werd er niet meer geschoord bij de tegenpartij en floot de scheidrechter eindelijk af!
Het publiek werd wild, muziek klonk uit de luidsprekers, gejuich bij de kinderen, applaus vanaf de tribune, want:
E1 is KAMPIOEN!!!!!!!!