Hoe is het gesteld met de achterstandsbuurten die bekendstaan als Vogelaarwijken? Trouw bezoekt er vier. deel 2: De Hoogte in Groningen.
Een druipende gescheurde plastic tas met een T-shirt erin wordt met een grijper uit een bosje getakeld. De man die beet heeft, doet mee aan een prikactie in de Groningse Vogelaar-wijk De Hoogte. Met een paar andere vrijwilligers is hij vanochtend vertrokken bij de kerk aan de Johan de Wittstraat om blikjes, papiertjes, peuken en andere troep te verzamelen, onder leiding van twee ’milieustewards’ die met Vogelaargeld zijn aangesteld en grijpers en containers op wieltjes hebben meegebracht.
Groningen geeft het Vogelaargeld uit aan de bewoners, zegt wethouder Peter Verschuren. "De stenen laten we aan de corporaties over.” Een eigen analyse van de gemeente, aangevuld met buurtenquêtes, resulteerde in vijf thema’s waaromheen projecten zijn gesponnen: ouder en kind, multiprobleemgezinnen, werk en wijkeconomie, veiligheid en leefbaarheid en wonen.
Alle Vogelaaractiviteiten zijn erop gericht dat de huidige bewoners in hun buurt kunnen blijven wonen. Niet voor niets is het thema voor dit jaar ’Mooi blijven wonen’. Verschuren: "Dat betekent dat de corporaties geen hele stukken plat gaan gooien om daar dure koophuizen voor terug te zetten. De fysieke ingrepen die we doen, passen bij de schaal van de wijk.”
Twee jaar na de introductie van de Vogelaarwijk zijn in Groningen verschillende initiatieven van de grond gekomen. Milieustewards gaan voorop bij het schoonmaken van de wijken, jongeren brengen voor de lokale omroep OOG-tv hun buurt in beeld, en ook het schuttingenplan heeft vruchten afgeworpen. Verstokte werklozen in De Hoogte hebben schuttingen gebouwd langs te renoveren woningen. Drie van hen werken nu als klusjesman bij de corporaties.
Toch erkent wethouder Verschuren dat het tempo waarin de wijken nieuw leven wordt ingeblazen, te laag ligt. "De bekende stroperigheid. Er moet met zoveel partijen worden afgestemd; daardoor gaat de schwung er wat uit.”
Begin deze maand trokken gemeenteraadsleden van GroenLinks en de ChristenUnie aan de bel bij het stadsbestuur. Burgers zien door de bomen het bos niet meer, waarschuwen zij. Vóór Vogelaar waren er in Groningen al de wijkverbeterprogramma’s Heel de Buurt en Nieuw Lokaal Akkoord, elk met eigen potjes, werkgroepen, programma’s en projectleiders. Nu ’Vogelaar’ daar bij komt met weer nieuwe overlegstructuren, haken buurtbewoners af en komt de burgerparticipatie in gevaar. Verschuren: "We moeten accepteren dat het voor een deel niet op te lossen is. Een zekere mate van bureaucratie is noodzakelijk in deze samenleving.”
De meeste van de zeven deelnemers aan de prikactie van vandaag horen bij de kerk. Een vrouw die haar peuterdochtertje heeft meegenomen, woont niet eens in Groningen, maar in Noordhorn. De vuilverzamelaars komen in de Bedumerstraat Gerard van Uitert tegen, die folders rondbrengt. Van Uitert is voorzitter van de bewonerscommissie van de corporatie die hier de meeste woningen verhuurt. Maar voor het schoonhouden van zijn straat voelt de man niks. Dat moet de gemeente maar doen. "Als wij dat zelf moeten doen, moet de belasting omlaag.” Van Uitert sneert over de gemeentelijke reinigingsdienst: "Als de veegauto hier komt, is het één keer gas geven.”
Deze morgen wordt 27,7 kilo zwerfvuil verzameld. Een record, volgens de milieustewards. Jaïr - de beheerder van het kerkgebouw, die ook meeloopt - denkt dat de straten morgen al niet meer zo netjes zijn. Hij vindt dat met de actie "alleen de uitingen van een probleem worden weggehaald”. "Ik zou weleens willen weten hoe die mensen in het leven staan. Als ze hun omgeving zo verwaarlozen, zullen ze zichzelf ook wel heel waardeloos vinden.”
01-08-2009 Trouw