In het nieuwste kunstproject van Johan van der Dong uit Grijpskerk duikt een lege stoel in tal van situaties op.
Het Gedicht de Lege Stoel wordt uitgebeeld door een jonge vrouw in verschillende situaties naast een oude stoel (crapeau) te zetten, waar zij in verschillende outfits naast gaat staan of zitten. Ook zal er een (kleine) locatiewijziging zijn. Het gedicht hoor je telkens weer, op de achtergrond. Een (kleine) vervreemding geeft aan het grote gemis haar extra dimensie. Het gedicht klinkt in de ene situatie hard en in de andere situatie zacht, haast fluisterend, vol aarzeling. De jonge vrouw is synoniem voor het leven en laat door haar verschijningsvorm zien dat het leven altijd doorgaat.
Voor dit project worden( nieuwe) media ingezet zoals youtube. Alle versies zullen daarop te horen zijn. Ook zullen ze te horen zijn in galerieën en kunstruimten door heel Europa. Daarnaast zal het voor het Passion for Freedom Festival worden ingezonden
Performance Groninger Museum
Het project eindigt bij het Groninger Museum waar het laatste filmpje zal worden opgenomen. Voor dit laatste filmpje zal publiek worden uitgenodigd die gevraagd zal worden om een stoel mee te nemen waar zij niet op gaan zitten. Hun stoel blijft dus leeg. Het is een laatste performance waarin de stoel leeg blijft als teken van het soms eindeloos verlangen van de mens naar wat ooit geweest is en nimmer terugkeert.
De lege stoel
Waar was je nou
Ik wou je liefde geven
Wou je knuffelen
Ik snap het niet
Je bent weggebleven
Zomaar ineens
Kon verweesd geen afscheid nemen
Zittend in een lege stoel
