Niet dat hij van de ene naar de andere huldiging wordt gesleept, maar toch. "Het is hectisch", zucht de 24-jarige wielrenner vanuit de trein die hem van Amsterdam terugbrengt naar Leeuwarden, de woonplaats van vriendin Jane.
Terug in Nederland is Mollema plotseling 'onze' hoop, de kroonprins van het Nederlandse wielrennen. Robert Gesink is in één klap vergeten. "Ik weet ook dat het net zo snel weer kan veranderen. Ik snap wel dat het zo werkt: nu ben ik even de man, maar na het WK kan dat al weer anders zijn."
Wat de misvatting van veel mensen is: Nederland is verrast, maar Mollema niet. Waar velen opkijken van de vierde plaats mét groene trui, wist de Groninger zelf wel ongeveer wat hij kon. "Ik voel de hoop van Nederland wel. Hoop op Nederlands succes in de Tour. Maar voordat de Tour begint, duurt het nog wel acht, negen of tien maanden. Ook dan is alles weer anders dan nu. Tegen die tijd hoop ik mijn benen te laten spreken." Hij laat alle publiciteit wel op zich afkomen. Toen Mollema maandagavond rond acht uur met Jane landde op Schiphol, stond Rabobank's pr-man Luuc Eisenga klaar om hem naar de televisiestudio van Pauw&Witteman te rijden. "Voor de ploeg belangrijk, maar zelf vond ik het ook leuk om daar eens te zitten." Na de overnachting in Amsterdam is hij weer eigen baas. Mollema filtert zelf de aanvragen, daar heeft hij geen pr-man of manager voor nodig. "Ik heb heel wat verzoeken afgezegd, je kunt niet alles doen. Openingen, dingen waar je bij aanwezig mag zijn of een interview met een radiozender waar ik nog nooit van had gehoord... Kijk, je moet gewoon prioriteiten stellen."
En die prioriteit ligt beroepsmatig op zijn naseizoen: voor Mollema is er na de Vuelta niet veel veranderd. Hij wist dat ie een klassement kon rijden. Nu dat gelukt is, vertrekt hij maandag naar Kopenhagen voor het WK. Daarna volgt de Ronde van Lombardije. "En dus moet ik wel even een paar dagen rust pakken. Zorgen dat ik niet ziek word." Die rust neemt ie op Ameland, met de vrouw die privé zijn prioriteit heeft: Jane. "Ik heb er wel een mountainbike en een crossfiets, maar we vinden best wel wat tijd om te ontspannen. Genieten van de Vuelta doe ik nog steeds wel. Zeker wel. Maar dat doe ik het liefst met Jane en m'n familie. Een huldiging? Nee hoor, dat hoeft van mij niet zo."
pzc