Informatie Zuidhorn “klef en vooringenomen proces”

»naar de politiek pagina

Er was nogal wat kritiek op het coalitie voorstel van informateur Hilda Meijer tijdens de raadsvergadering afgelopen maandag in Zuidhorn.

Klaas Wybo van der Hoek van Groen Links trok behoorlijk van leer en sprak over een klef en vooringenomen proces waarvan bij voorbaat de uitkomst al vast stond.

"De informateur heeft niet als informateur gewerkt, maar zich vanaf het begin als CDA-partijvrouw opgesteld. Daarbij heeft ze steeds haar hand laten vasthouden door de nieuwe partijleider van het CDA, Fred Stol, die bij elk gesprek aanwezig was en daar actief op gestuurd heeft".

Ook de VVD vindt het vreemd dat Groen Links geen plek in de coalitie heeft gekregen. "Er is geen serieuze poging geweest om GL er bij te betrekken" aldus René Westerhoff-Dijkinga.
Het is niet zo vanzelfsprekend dat de PvdA deelneemt aan de coalitie, "deelname houdt zelfs een risico in omdat er geen realistische kijk op de financiele toestand is"

D66 er Cor de Ruiter had ook gehoopt op een frissere start.

Overigens herkende Hilda Meijer zich niet in de kritiek op het proces en bood zichzelf als formateur aan.

Volgens Alex Temmingh, oud raadslid, kan de formatie snel; hij twittert:
Is er werkelijk nog een maand nodig voor een nieuw programma-akkoord voor Zuidhorn? Ik heb de versie van 2006 nog, is zo weer te gebruiken!
Hij heeft voorlopig wel even genoeg van de "Dorpscultuur" in de Zuidhorner politiek en heeft zich aangeboden bij de provincie.

Jan Oomkes pareerde met zijn baritonstem dat het nog niet zo makkelijk is om "op de winkel te passen" zoals de oppositie doet voorkomen. Met het komplan, De Oostergast en andere projecten is er genoeg werk aan de winkel.

30-03-2010 WIZ

Het hele verhaal van Klaas Wybo

GroenLinks: Nieuw team nodig voor onpartijdige informatie
Fractie GroenLinks over het verslag van de informateur.
in de vergadering van de gemeenteraad Zuidhorn, 29 maart 2010

Mijnheer de voorzitter,

GroenLinks heeft in haar bijdrage over de verkiezingsuitslag in deze raad de winnaars gefeliciteerd: allereerst de kiezers van wie zo'n 70% gestemd heeft;daarmee de democratie die een grote winnaar is;D66 die als enige partij een zetel gewonnen heeft;de ChristenUnie die als enige coalitiepartij meer stemmen heeft gekregen;de kiezers van GroenLinks die hun partij door de jaren heen zes keer op rij hebben zien winnen bij de raadsverkiezingen in onze gemeente.
Deze winnaars zullen nu teleurgesteld zijn met het verslag van de informateur, mogelijk met uitzondering van een deel van de CU-kiezers. Het verlies van CDA en PvdA, c.q. van de coalitie van bijna 1400 stemmen, dat is op basis van de kiesdeler: 2,5 zetel, wordt beloond met de voortzetting van de huidige coalitie alsof er niets aan de hand is.

Wij zien twee positieve kanten aan het verslag van de informateur. De toonzetting is licht ironisch: de vlaaien van de jarige Henk Bakker, de monoloog van de heer Oomkes en de mini-colleges van Klaas-Wybo van der Hoek (toch in de wieg gelegd voor schoolmeester!). Deze lichtvoetigheid en (zelf)spot zijn natuurlijk een kwestie van smaak, maar wij vinden dat wel aardig. Daarnaast is er door de informateur en de griffier veel werk verricht. Hiervoor onze dank, hoewel de gekleurdheid van de verslaglegging over GroenLinks ons nog wel een beetje heeft teleurgesteld.

Verder kunnen wij helaas niet positief zijn over het verslag en het advies van de informateur.
Ik voer daarvoor de volgende punten aan:De informateur heeft niet als informateur gewerkt, maar zich vanaf het begin als CDA-partijvrouw opgesteld. Daarbij heeft ze steeds haar hand laten vasthouden door de nieuwe partijleider van het CDA, Fred Stol, die bij elk gesprek aanwezig was en daar actief op gestuurd heeft;De andere partijen moesten bij het CDA examen doen, terwijl het CDA in ieder geval in het gesprek met GroenLinks zelf pas na vragen van GroenLinks haar eigen opvattingen gaf;
Er is vanaf het begin gestuurd op het voortzetten van de huidige coalitie. Het eind van de verslagen van de gesprekken van CDA-CU en CDA-PvdA duiden op een grote kleffe vriendelijkheid, terwijl GroenLinks aan de hand van een vrij partijdig verslag nieuwe lakmoesproef-vragen moest beantwoorden;De informateur verwijt GroenLinks in de afgelopen periode oppositie te hebben gevoerd. Ze is erg kort en partijdig van memorie. De CDA-fractievoorzitter had heel wat aanvaringen met wethouder Oomkes. Daarnaast haalde de CDA-fractie het hart uit het financiële beleid en de voorgestelde opvang van bezuinigingen van het eigen college: het maakte een geweldig nummer van het budgetoverhevelingsbeleid en haalde met een amendement de grote OZB-verhoging onderuit. Het volgde daarmee dezelfde lijn als GroenLinks: dus als er kritiek is op deze lijn en daardoor GroenLinks buiten het college wordt gehouden, moet dat ook gelden voor het CDA.Het toppunt -zo u wilt het dieptepunt- zijn wel de moederlijke woorden van de informateur dat “er voor GL de komende jaren niet te regeren is.” Dat is niet iets wat een informateur kan concluderen. Als dat zo zou zijn, doet GroenLinks dat zelf wel bij monde van haar politiek leider.
Het advies is verder inhoudelijk van een treurige armoede: “De komende collegeperiode wordt een periode van beheren en nauwelijks van vernieuwen, uitbreiden of grote veranderingen.”
Volgens ons mist de informateur iets heel wezenlijks: dit land en deze gemeente staan de komende jaren voor het opstellen en uitvoeren van een grote hervormingsagenda. GroenLinks wil graag een bijdrage leveren aan die hervormingsagenda.
Een agenda om de financiële crisis, de economische crisis, de democratische crisis -de burgers zijn boos-, de klimaatcrisis, de landschapscrisis, de mobiliteitscrisis, de crisis in de verhouding arm-rijk (ook internationaal) op te lossen. De informateur heeft het alleen over bezuinigingen. En over de daarvoor noodzakelijke consensus. De rest vergeet zij. Zij heeft het niet over de broodnodige inzet om die bezuinigingen te verzachten voor onze burgers. Zij heeft het niet over de burgers die in inkomen achteruit gaan, of die werkloos worden.
Voor die hervormingen zijn juist veel discussies nodig. Veel wrijving tussen gedachten en voorstellen voor oplossingen. Die zijn nodig om de betrokkenheid van de gewone mensen in de straat te verwerven en de creativiteit boven te halen. De consensus van Zuidhorn waar de informateur het over heeft, riekt naar voortzetting van de harmonieuze hoera- democratie. Het is de consensusdeken die straks weer verstikkend over onze gemeente getrokken wordt.

In de verkiezingsuitslag ziet GroenLinks een duidelijke steun in de rug om zich aan te bieden voor deelname aan een college. Graag geven wij mee vorm aan de toekomst van onze 15 dorpen, onze gemeente, onze kinderen en kleinkinderen. Ons wordt niet eens de kans gegund in deze informatie. Van echte discussies en onderhandelingen komt het niet.

Deze CDA-informateur komt met een mogelijk oplossing; een mogelijke coalitie. Er zijn ook andere werkbare oplossingen met voldoende steun in deze raad. Daarom hebben wij een aanvullend voorstel.
Gezien de eenzijdigheid en partijdigheid van het advies stellen wij voor de informatiefase te verlengen met een verdieping door een meer onafhankelijke beoordeling. Deze beoordeling willen wij graag naast het advies leggen, dat nu voorligt. Wij stellen voor ook andere varianten te laten onderzoeken, ook juist die waarin CU en GroenLinks de kern van een mogelijke coalitie vormen. Deze tweede informatiefase zou bijvoorbeeld goed door een trio gedaan kunnen worden. Wij noemen als suggestie: de nestor Fokke Hoekstra (oud-CDA, nu meer GroenLinks), een oud-raadslid als Hans Pompe (PvdA) en een fris gezicht met bestuurlijke ervaring als Cor de Ruiter (D66). Dit voorstel zou dan naast dat van informateur Meijer beoordeeld moeten worden door de fracties.


Fractie van GroenLinks: Klaas-Wybo van der Hoek, Henk Bakker en Hilda Hoekstra.


Tweede termijn.

De restzetelcoalitie.

CDA, CU en PvdA zijn doof voor de verschuivingen in het verkiezingsuitslag.
Met recht geldt het spreekwoord: “Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was.”
Uit Zuidhorn niets nieuws dus.

Jammer voor de kiezers, jammer voor Zuidhorn, jammer voor het talent.

Wat rest, is het in elkaar sleutelen van een coalitie die we maar met één titel kunnen tooien: de restzetelcoalitie.

Ik ben sportief: ik heb gezien dat Hilda Meier heel wat uurtjes extra heeft gewerkt. Daarvoor een boekje. Ik twijfelde tussen Kant (Eeuwige vrede) en Machiavelli (De Heerser). Het is de laatste geworden. Niet omdat Machiavelli zo’n cynische naam heeft, maar omdat bij hem toch meer de macht in plaats van de verbeelding op de eerste plaats komt. Maar daar haal je het niet alleen mee. En ook dat verwoordt hij gelukkig in De heerser. Het boek bevat raadgevingen voor vorsten over hoe ze hun staat moeten besturen. De voornaamste bezigheid van de vorst moest volgens hem het bemachtigen, consolideren en in stand houden van zijn macht zijn. Machiavelli was vol bewondering voor grote staatsmannen, omdat ze eenheid, orde, vrede en voorspoed brengen voor de bevolking. Hij maakte een onderscheid tussen de heersers en het volk; tussen degenen die willen heersen en degenen die niet beheerst willen worden. Hij koos duidelijk de kant van de heersers.



Over het spreekwoord “Ze dronken een glas”

Hoe oud is dit spreekwoord? Van Dale vermeldt het sinds 1914. Opmerkelijk genoeg ontbreekt het zowel in het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT) als in het bekende spreekwoordenboek van Stoett. Toch is deze zegswijze al heel oud. Om precies te zijn gaat zij terug op de Tweede Grote Vergadering van de Republiek der Verenigde Nederlanden. Die vergadering begon op 28 november 1716 en duurde maar liefst tot 14 september 1717. Er waren 34 afgevaardigden aanwezig, die in de Trèves-zaal in Den Haag vergaderden onder voorzitterschap van Adolf, graaf van Rechteren. Het doel was om de ‘treurige toestand van ’s lands financiën’ te verbeteren en de fouten in de grondwet van de Republiek te repareren.
Men vergaderde en vergaderde, tien maanden lang, maar het resultaat was nihil - een totale mislukking.

Weliswaar was het indertijd gebruikelijker dan nu om lang te vergaderen, maar tien maanden overleggen zonder concreet resultaat - dat vond men ook toen te gortig. En dus verschenen er verscheidene pamfletten en spotdichten. De vroegste bron voor het spotdicht dat aan de genoemde uitdrukking ten grondslag ligt, dateert van 1728. Het gaat om het Tweede Vervolg van de Latijnsche en Nederduitsche Keurdichten, bijeen verzameld door de liefhebberen der oude Hollandsche Vrijheit. In deze bundeling staat, op pagina 27, onder de titel De vergadering van de Staten van Hollandt, het volgende versje van een anonieme dichter:

Sij comen bij paren,
Om te vergaren,
In den Haegh.
Sij sijn ’er so graegh.
Sij drinken een glas,
Sij pissen een plas
En laten de saak soo als hij was.
Sondaghs absent,
Maandaghs in ’t Logement,
Dinghsdags present
Woensdaghs compleet
Donderdaghs niet gereet,
Vrijdaghs niets gedaan,
Saterdagh na huijs gegaan.