Onze burgemeester Bert Swart is gestorven. We zijn er kapot van. Tot op Koningsdag stond hij nog volop in het leven. In een verbijsterend korte periode van negen weken heeft hij de reis moeten maken van een actief leven naar zijn laatste rustplaats. Die laatste reis viel Bert zeer zwaar. Vooral omdat het snelle ziekteproces in zijn hoofd hem het spreken, zijn grote kracht, steeds meer belemmerde. Het is achteraf bijzonder dat Bert het nog heeft kunnen opbrengen om van 15 tot en met 23 mei op het gemeentehuis te zijn. Deze periode heeft hij benut om zoveel mogelijk mensen te spreken. Daarna was dat nauwelijks meer mogelijk. Dit was een hard gelag voor hemzelf, voor zijn directe omgeving en voor de mensen die geen contact meer met hem konden hebben.
Wij voelen dat Bert onmisbaar is. Bert zou dit heel erg relativeren en wegwuiven,maar hij is het die ons als college van B&W, als organisatie en als gemeente heeft gebracht waar we nu zijn: een veilige omgeving waarin we goed samen werken en waarin ieder mens er mag zijn en gezien mag worden. Bert heeft onze gemeente vriendelijker gemaakt, liet een inwoner onlangs weten. “Natuurlijk doen we dat met elkaar”, zou Bert zeggen en “we bouwen voort op wat onze voorgangers al hebben bereikt.”
Maar Bert was bij uitstek degene die dit wist over te brengen en daar zijn we hem dankbaar voor.
We hebben Bert leren kennen als een lieve en aandachtige man, een leider met een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor iedereen in zijn omgeving. Bert zei vaak: "Het gaat niet om mij" en dat meende hij uit de grond van zijn hart. Hij gunde anderen, ook ons als wethouders, graag het podium. Hij verbaasde zich erover dat zoveel mensen hem zagen als een belangrijk persoon in de gemeente. Toch genoot hij ook vaak zichtbaar van zijn rol als burgemeester en hij vervulde die met verve. Hoe vaak heeft hij niet gezegd dat we als gemeentebestuurders een prachtig vak hebben: "Mooi man!"
Bert wilde resultaten bereiken voor de gemeente en haar inwoners. Daarin wilde hij dienstbaar zijn, maar stond hij zelf juist in het middelpunt van de belangstelling: een tegenstrijdigheid die hij moeilijk vond. Bert kon hiermee omgaan door te vertrouwen op zijn gevoel. Daarnaast had hij een groot gevoel voor humor. Hij was een meester in het vertellen van verhalen en grappen. Wat hebben we gelachen met elkaar. In de afgelopen zes jaar zijn er ook gebeurtenissen geweest, die diepe indruk hebben gemaakt op Bert. Vooral als het om mensen ging. Hij stond er voor hen en ging er voor. Dat tekende hem. Bert had een feilloze antenne voor wat er omging in de mensen om hem heen: hij kon luisteren. Bert was altijd bereid het gesprek aan te gaan. Hij wist goed wat hij wilde, zodat hij ook moeilijke beslissingen kon nemen en die durfde te verdedigen. De rol van burgervader was Bert op het lijf geschreven, veel meer dan hij zelf voor mogelijk hield. Wij zijn dankbaar dat we zijn collega's mochten zijn, naast hem hebben gestaan en van hem mochten leren. Wij wensen Paula, Peter en Nienke heel veel sterkte, in het besef dat het gemis van Bert voor hen nog veel groter is. De herinnering aan Bert en zijn positieve kijk op het leven nemen wij mee in ons verdere leven. Bert was een prachtkerel!
Fred Stol, Bert Nederveen, Henk Bakker