Stichting Radoeka helpt kinderen
in een opvangtehuis in Wit-Rusland
ZUIDHORN - Komende zomer zet Stichting Radoeka zich al drie jaar in voor kinderen in een opvangtehuis in het dorpje Rechytsa in het Tsjernobyl gebied in Wit-Rusland. Radoeka, dat in het Russisch regenboog betekent, is sinds een jaar officieel een stichting.
De stichting bestaat uit Kees Beeftink, zijn echtgenote Marion Beeftink, Engly Hummel, moeder Ankie Meerveld, dochter Lisette Meerveld en Herman Scholte. Vanuit een christelijke levensovertuiging proberen deze mensen wat extra's te doen voor de kinderen in het met radioactiviteit besmette gebied. De Stichting Tsjernobyl Kinderen Noordhorn zette in 1998 voor het eerst een project op waarbij kinderen uit het gebied voor een aantal weken naar Nederland gehaald werden om hier wat aan te sterken, kleur op de wangen te krijgen en weerstand op te bouwen. Het tweede project werd in 2001 gehouden; toen kwamen de huidige leden van Stichting Radoeka in beeld. Zij fungeerden, evenals vele andere gezinnen in Noordhorn en Zuidhorn, als gastouders voor de Wit-Russische kinderen. "Als je zo'n kind in huis hebt, raak je betrokken bij dat kind en bij het land waar het vandaan komt. Door een gastouderreis naar het gebied leer je bovendien de ouders kennen en naderhand ga je er op eigen initiatief heen", zo beschrijft Engly Hummel het proces dat uiteindelijk tot de oprichting van de stichting leidde. Want op een gegeven moment vroeg Kees Beeftink haar of zij wilde kijken of ze niet wat méér konden doen voor de kinderen in Rechytsa.
Na een kijkje in het plaatselijke kindertehuis, waar de kinderen geen speelgoed en onvoldoende medicijnen en kleding bleken te hebben, was het pleit beslecht. "Dit was net iets dat wij konden behappen", knikt Kees Beeftink. In het kindertehuis verblijven maximaal twintig kinderen in de leeftijd van drie tot veertien/vijftien jaar, voor een periode van een half jaar. Het zijn kinderen die uit huis zijn geplaatst omdat hun vader en/of moeder verslaafd is aan de wodka; een groot probleem in het gebied waar de situatie erg uitzichtloos is. Veel mensen hebben geen werk en als ze al een paar weken gewerkt hebben, maken ze het verdiende geld op aan drank. Van de overheid krijgen ze wel een stukje land om gewassen op te verbouwen, maar deze raken ook radioactief besmet en zijn dus niet gezond om te eten. "We hebben eens aardappelen laten testen in Wageningen; het wordt ons afgeraden ze op te eten", bevestigt Marion Beeftink.
Christelijke achtergrond
De bevlogen groep gastouders besloot een geldactie te houden onder de leden van de kerken in Zuidhorn, Noordhorn en Briltil en verzamelde kleding en speelgoed. Inmiddels gaan er elk jaar een aantal leden van de stichting één of meerdere keren naar het gebied toe, met auto's vol goederen die in Rechytsa dankbaar worden ontvangen. Via de landelijke stichting Gichon wordt de grootste hoeveelheid goederen getransporteerd; deze stichting heeft de benodigde papieren en is betrouwbaar. "We nemen ook altijd een groot geldbedrag mee en gaan met de verpleegkundige van het kindertehuis naar de plaatselijke apotheek om medicijnen in te kopen. Vitaminen kopen we vooraf in Nederland; hier is de kwaliteit veel beter en in Wit-Rusland zijn ze veel te duur", vertelt Kees. Zijn echtgenote Marion voegt daar aan toe dat een bezoek aan plaatselijke marktvrouw ook nooit wordt overgeslagen. "Bij haar kopen we onder andere zeeppoeder en schoonmaakmiddelen".
Alles wat door de Stichting Radoeka naar het kindertehuis wordt gebracht, wordt nauwlettend in de gaten gehouden door de overheid. "Een persoon van een stichting in het gebied zelf registreert alles wat we brengen; dat is verplicht. Als we dat niet doen, kan de overheid alles inpikken". De leden van de stichting kennen inmiddels de klappen van de zweep in het land waar alles door de overheid wordt bepaald; het is voorgekomen dat ze wel elf uren bij de grens moesten staan voor ze het land in mochten. De overvolle auto's werden van top tot teen gecontroleerd. Stichting Radoeka heeft het er graag voor over. "Dit heeft God op onze weg geplaatst", zo legt Engly Hummel uit. "Bij het kindertehuis hebben we ook gezegd dat we dit vanuit deze achtergrond doen, en dat vonden ze prima". De stichting kreeg het zelfs voor elkaar dat ze elk kind een Russische kinderbijbel mochten verstrekken. Het resultaat van die actie bleek toen één van die kinderen aan de beurt was om voor een periode naar Zuidhorn te mogen komen; hij had het bijbeltje bij zich.
Besmet voedsel
De kinderen, die vaak geestelijk beschadigd zijn door de situatie thuis, worden een half jaar opgevangen voordat ze weer teruggaan naar de ouders, of in een internaat van de staat worden geplaatst, of door pleegouders worden opgevangen. "Dat gebeurt het meest", weten Kees, Marion en Engly. "De zomers zijn er erg lang en de kinderen gaan dan drie maanden niet naar school. Ze vervelen zich enorm", vertellen de drie. De komst van iets simpels als een voetbal stemt de kinderen al vrolijk. Bovendien onderneemt de stichting ook altijd één of meerdere dagdelen iets met de kinderen als ze langskomen. De mensen die een bezoek brengen aan het besmette gebied, zijn er altijd maar een paar dagen; het is niet gezond er langer te blijven. "Die mensen moeten hun hele leven lang besmet voedsel eten; als wij terug zijn in Nederland, is dat binnen 'no time' weer uit ons lijf door de gezonde lucht en het gezonde eten hier", relativeert Kees.
Met de kinderen zijn er onder andere al tasjes geverfd, diverse spelletjes gespeeld en een waterballonnengevecht gehouden. Daarnaast zorgde Stichting Radoeka ook voor nuttige zaken, zoals een wasmachine, een vriezer en een strijkijzer. Menigeen zou het moeilijk vinden kinderen een half jaar lang te helpen en ze vervolgens niet weer te zien omdat ze elders worden geplaatst, maar volgens de Beeftinks en Engly Hummel kun je het ook zien als een voorrecht om elk halfjaar juist weer nieuwe kinderen te kunnen helpen.
Help Stichting Radoeka
Om dat te kunnen blijven doen, zoekt Stichting Radoeka sponsoren. Zowel particulieren als bedrijven zijn van harte welkom om een bijdrage te leveren. Voor meer informatie kunt u een kijkje nemen op de website www.stichtingradoeka.nl.Ook kunt u bellen met Kees en Marion Beeftink: 0594-505619. Giften zijn welkom op bankrekeningnummer 105963941, Rabobank Zuidhorn.
__medium.jpg)
__medium.jpg)
